اثر روغن ماهی بر ناهنجاری های مادرزادی ظاهری و ابعاد بدن جنین ناشی از هیپوکسی دوران بارداری در موش صحرایی

هیپوکسی به عنوان یکی از رایج ترین استرس های بالینی در دوران بارداری اثرات مخربی بر تکامل جنین دارد. روغن ماهی با خاصیت آنتی اکسیدانی خود از اختلالات جنین در طول بارداری جلوگیری می کند. این مطالعه به منظور تعیین اثر روغن ماهی بر ناهنجاری های مادرزادی ظاهری و ابعاد بدن جنین ناشی از هیپوکسی دوران بارداری در موش صحرایی انجام شد.

در این مطالعه تجربی 36 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار باردار به 6 گروه شش تایی کنترل، هیپوکسی، روغن ماهی 0.5 ml ، روغن ماهی 1 ml ، هیپوکسی+روغن ماهی 0.5 ml و هیپوکسی+روغن ماهی 1 ml تقسیم شدند. تجویز روغن ماهی به صورت خوراکی (گاواژ) و ایجاد مدل هیپوکسی بین روزهای 6 تا 15 بارداری به صورت قرار گرفتن روزانه به مدت 3 ساعت در معرض هوایی با شدت 10 درصد اکسیژن و 90 درصد نیتروژن انجام شد. در روز 20 بارداری برای نمونه گیری جنین ها از رحم خارج شدند. ابتدا تعداد جنین های حاصله از هر گروه شمارش شد. سپس از نظر ناهنجاری های ظاهری، تعداد جنین های زنده و جذب شده ارزیابی شدند. در نهایت طول و وزن جنین ها اندازه گیری گردید.

 میزان جنین های دارای ناهنجاری ظاهری در گروه های هیپوکسی و کنترل به ترتیب 18.18% و 0% (P<0.05) و میزان جنین های جذب شده در گروه های هیپوکسی و کنترل به ترتیب 27.27% و 1.92% بودند (P<0.05). همچنین میانگین وزن و طول جنین ها در گروه هیپوکسی نسبت به گروه کنترل کاهش آماری معنی داری داشت (P<0.05). در حالی که میانگین وزن و طول جنین ها در گروه های هیپوکسی دریافت کننده روغن ماهی افزایش آماری معنی داری نسبت به گروه هیپوکسی نشان دادند (P<0.05).

هیپوکسی طی دوران بارداری در موش های صحرایی سبب کاهش ابعاد جنین و افزایش ناهنجاری های جنینی گردید. با این حال روغن ماهی توانست اثرات مضر ناشی از هپوکسی در دوران بارداری بر ناهنجاری های مادرزادی ظاهری و ابعاد بدن جنین را کاهش دهد.