تحلیلی بر آسیب پذیری شهر کرمانشاه در برابر خطر زلزله با تاکید بر رویکرد تاب آوری

زلزله یک پدیده طبیعی است و قابل پیش بینی شده نیست و از فاجعه بارترین و مخرب ترین انواع خطرات طبیعی است. در سطح جهانی ، تغییرات قابل توجهی در نگرش به خطر وجود داشته است. تاکید زیادی بر انعطاف پذیری به جای آسیب پذیری شده است. پژوهش حاضر به تحلیلی بر آسیب پذیری شهر کرمانشاه در برابر خطر زلزله با تاکید بر رویکرد تاب آوری می پردازد. بر اساس هدف جزء تحقیقات کاربردی بوده و بر اساس روش کار و ماهیت در چارچوب تحقیقات توصیفی- تحلیلی قرار می گیرد. جامعه آماری ساکنان بالای 15 سال شهر کرمانشاه می باشد و برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده که 385 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت تحلیل داده ها از آزمون های؛ کروسکال والیس، فریدمن و T تک نمونه ای) استفاده شده است. نتایج آزمون کروسکال والیس نشان می دهد؛ در سیزده مولفه تفاوت معنی دار وجود دارد و در پنج مولفه تفاوت معنی دار وجود ندارد. برای رتبه بندی مولفه های شاخص تاب آوری نهادی با استفاده آزمون فریدمن نشان می دهد؛ شاخص مولفه میزان پایبندی شما به دستورالعمل های قانونی در جهت پیشگیری از حوادث ناشی از زلزله در موقع ساخت و ساز چقدر بیشترین اولویت را در تاب آوری نهادی در شهر کرمانشاه داشته و در رتبه اول قرار گرفته است و در رتبه آخر میزان رضایت شما از عملکرد نهادهای دولتی و محلی (شورا و شهرداری در ارتباط ارایه خدمات آموزشی (جزوه، بروشور و...) در رابطه با استفاده ایمن از وسایل منزل و کارگاهی، قرار دارد. همچنین نتایج آزمون تی تک نمونه ای در مقایسه میانگین وضعیت شاخص ها در شهر کرمانشاه نشان می دهد؛ دو شاخص بستر نهادی و عملکرد نهادی دارای میانگین بیشتر از حد متوسط دارا می باشند و شاخص روابط نهادی کمتر از حد متوسط می باشد.