موادسوختنی سطحی و تاجی و رفتار آتش در بوم سازگان جنگل های طبیعی و دست-کاشت حوضه آبخیز 25 شنرود سیاهکل

جنگل های سیاهکل در شمال ایران در دهه های اخیر فصول آتش سوزی طولانی و شدیدی را تجربه کرده اند که در بیشتر موارد ناشی از هوای خشک، گرم و بادی بوده است. شناسایی ماده سوختنی جنگل و پویایی های خطر آتش برای استراتژی یکپارچه مدیریت آتش جنگل مهم است. برای درک اینکه چگونه ساختار جنگل بر این پویایی ها اثر می گذارد، مواد سوختنی جنگل و رفتار آتش در تیپ های مختلف جنگل در منطقه مورد مطالعه کمی سازی شد. در این کار، نتایج تجزیه و تحلیل رفتار آتش از سوابق تاریخی آتش، مدل ماده سوختنی، آب و هوا و رطوبت ماده سوختنی ارایه شد. از یک رویکرد مدل سازی برای تخمین پارامترهای فیزیکی رفتار آتش سطحی شامل طول شعله و اندازه آتش و همچنین احتمال وقوع آتش تاجی استفاده شد. حوزه آبخیز جنگلی وسیع در شهرستان سیاهکل در شمال ایران، با جنگل های پهن برگ معتدله و جنگلکاری های آمیخته با ترکیب متغیر انتخاب شد. برای اجرای مدل، داده ساختار و ترکیب جنگل و اطلاعات فیزیکی جمع آوری شد. بر اساس نتایج، سطوح متوسط تا زیاد اندازه آتش و طول شعله شناسایی شد که ناشی از در دسترس بودن زیاد زی توده ریز بسیار خشک بود. پتانسیل آتش تاجی در کل سیمای سرزمین مورد مطالعه بسیار متفاوت بود. توده های کوتاه بیشتر مستعد آتش تاجی بودند. نتایج نشان می دهد که پتانسیل آتش تاجی در توده های دست کاشت به ویژه سوزنی برگ در مقایسه با توده های طبیعی بیشتر است. بعلاوه، مراحل اولیه توده های دست کاشت به دلیل ارتفاع متوسط کم و ارتفاع پایه تاج کم، بیشتر در مواجه با آتش تاجی هستند. این یافته-ها می تواند در شناسایی مناطق اولویت دار که در آن ساختار جنگل نیاز به مدیریت دارد کمک کند.