ارزیابی درک دانش آموزان دختر و پسر پایه دهم رشته ریاضی و فیزیک از شکل های هندسی بر اساس نظریه دووال

هدف از مطالعه حاضر، بررسی درک دانش آموزان دختر و پسر پایه دهم رشته ریاضی و فیزیک از شکل های هندسی بر اساس نظریه دووال است که به روش پیمایشی انجام گردید. جامعه آماری، دانش آموزان پایه دهم رشته ریاضی و فیزیک شهرستان پاکدشت و نمونه شامل 235نفر است که به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، آزمونی بر اساس پژوهش های مرتبط است که روایی صوری و محتوایی آن توسط صاحب نظران بررسی شد و به کمک آلفای کرونباخ، پایایی آن تایید گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها، آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون t تک نمونه ای، ضریب همبستگی و آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره مورد استفاده قرار گرفت. طبق نظریه دووال، یادگیری هندسه و به کارگیری اشکال هندسی مستلزم چهار درک است که عبارت اند از: ادراکی، مرحله ای، استدلالی و عملیاتی. نتایج پژوهش حاضر بیانگر آن است که در ارتباط با مسایلی که نیازمند درک استدلالی هستند، میانگین امتیازهای دانش آموزان پایین تر از میانگین معیار است و به طور کلی، عملکرد دانش آموزان در حل مسایل مرتبط با درک های استدلالی و عملیاتی، پایین تر از عملکرد آن ها در حل مسایلی است که نیازمند درک های ادراکی و مرحله ای هستند و بین عملکرد دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون، نشانگر آن است که بین ابعاد درک شکل های هندسی، همبستگی معنادار و مثبت وجود دارد. نتایج پژوهش حاضر می تواند معلمان را از نقاط قوت و ضعف دانش آموزان آگاه سازد و اصلاح روش های آموزش هندسه را در پی خواهد داشت. همچنین می تواند مولفان و برنامه ریزان آموزشی را در راستای تعیین خط مشی های آموزشی یاری رساند.