طراحی مدل فراگیرسازی اپلیکشن های شبکه های اجتماعی

هدف از انجام این پژوهش طراحی و تبیین مدل فراگیرسازی اپلیکشن های شبکه اجتماعی می باشد. پژوهش حاضر در چارچوب راهبرد پژوهشی روش های آمیخته (کمی و کیفی) می باشد. به منظور تبیین مدل فراگیرسازی اپلیکشن های بومی شبکه اجتماعی، نظریه داده بنیاد را طرح و تدوین کرده ایم و در مرحله دوم، آن را در معرض آزمون کمی قرار داده ایم تا از تعمیم پذیری بافته های پژوهش اطمینان حاصل کنیم. به منظور گردآوری داده های کیفی پژوهش، طبق نمونه گیری های بازه ارتباطی و متنوع و نیز نمونه گیری ممیز، تعدادی از استادان خبره در این زمینه، به عنوان مشارکت کننده انتخاب شدند و پس از انجام مصاحبه های عمیق با ایشان، گردآوری داده ها تا حد اشباع نظری ادامه یافت. ره آورد این مرحله از پژوهش، مدلی کیفی به همراه گزاره هایی حکمی بود که در مرحله دوم، قالب فرضیه به خود گرفتند و در معرض آزمون کمی واقع شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای محقق ساخته بود. در کدگذاری باز محقق به 118 مفهوم دست یافت که با طبقه بندی آن ها 22 مولفه و 5 بعد به دست آمد که براساس آن مدل مفهومی پژوهش ارایه شد. براساس این مدل در بخش کمی مشخص شد بستر بر کارکرد اپلیکیشن های شبکه های اجتماعی تاثیر معنادار دارد (210/0). چالش ها بر کارکرد اپلیکیشن های شبکه های اجتماعی تاثیر معنادار دارد (239/0-). همچنین مشخص شد حمایت دولتی تاثیر بستر (111/0) و چالش ها (120/0-) بر کارکرد اپلیکیشن های شبکه های اجتماعی را تعدیل می کند. امنیت تاثیر بستر (116/0) و چالش ها (117/0-) بر کارکرد اپلیکیشن های شبکه های اجتماعی را تعدیل می کند.