تاثیر ماده آلی و نوع محیط کشت بر خصوصیات رویشی، فعالیت آنزیمی و میزان اسانس بادرنجبویه ‏‏(‏Melissa officinalis L.‎‏) در شرایط تنش شوری

به منظور مطالعه تاثیر ماده آلی و نوع محیط کشت بر خصوصیات رویشی، فعالیت آنزیمی و میزان اسانس گیاه دارویی بادرنجبویه در شرایط تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در شهرستان جهرم استان فارس انجام شد. فاکتور اول بستر کشت در سه سطح (ترکیب کمپوست+ خاک زراعی، ورمی کمپوست+ خاک زراعی و کمپوست+ ورمی کمپوست+ خاک زراعی (همگی به نسبت های مساوی))، فاکتور دوم ماده آلی در دو سطح (اسید هیومیک و میکروارگانیسم های موثر ((EM (با غلظت 5 در هزار)) و فاکتور سوم شوری در سه سطح  (515، 3656 و7312 میکروموس بر سانتی متر) بود. نتایج نشان داد با افزایش شوری، میزان پرولین و فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز افزایش و ارتفاع گیاه، تعداد برگ، کلرفیل و درصداسانس کاهش یافت. اثر افزودن توام ورمی کمپوست و کمپوست به خاک بر صفات رشدی و فیزیولوژیکی، موثرتر از هر یک از این دو ماده به تنهایی بود. به طوری کلی کاربرد ماده آلی و میکروارگانیزم های موثر در بستر کشت حاوی خاک+ کمپوست+ ورمی کمپوست اثرات منفی شوری بر بادرنجبویه را کاهش داد و کاربرد ماده آلی و میکروارگانیزم های موثر می تواند در شرایط تنش شوری باعث بهبود تحمل و افزایش خصوصیات رشدی و افزایش  محتوی درصد اسانس این گیاه دارویی گردد.