تاثیر درمان مبتنی بر ذهنی سازی در بر ضرباهنگ شناختی کند و نشانگان بالینی (علائم) کودکان با اختلال بیش فعالی-نقص توجه

زمینه و هدف :

اختلال نقص توجه-بیش فعالی با ویژگی های مانند تکانشگری، حواس پرتی و بیش فعالی شناخته می شود و با ضرباهنگ شناختی کند هم پوشانی بالایی دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر درمان مبتنی بر ذهنی سازی بر ضرباهنگ شناختی کند و نشانگان بالینی (علایم) کودکان با اختلال بیش فعالی-نقص توجه انجام شد. 

روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری در این پژوهش دانش آموزان 7 تا 9 ساله دارای دارای اختلال نقص توجه- بیش فعالی شاغل به تحصیل در مدارس عادی مناطق 6 گانه شهر اصفهان بودند. برای انتخاب نمونه، از بین دانش آموزانی که معیارهای ورود به پژوهش را داشتند 28 نفر انتخاب و به 2 گروه آزمایش (14 نفر) و کنترل (14 نفر) تقسیم شدند. جلسات آموزشی فقط برای مادران کودکان گروه آزمایش اجرا شد. ابزار پژوهش، پرسش نامه ضرباهنگ شناختی کند و پرسش نامه بیش فعالی کانرز فرم والدین بود. جلسات این درمان 8 جلسه 60 دقیقه ای بود که به والدین گروه آزمایش ارایه شد و برای گروه کنترل آموزشی ارایه نشد. پس از بررسی پیش فرض های آزمون های آماری از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. داده ها به وسیله نسخه 21 نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. 

نتایج مقایسه گروه آزمایش با گروه کنترل نشان داد ضرباهنگ شناختی کند و علایم کودکان با اختلال بیش فعالی-نقص توجه در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کاهش یافته است (0/01 >P). همچنین مقایسه میانگین نمرات نشان داد بین نمرات پیش آزمون با پس آزمون و پیگیری در هر 2 متغیر تفاوت معنا داری وجود دارد، اما بین نمرات مرحله پس آزمون و پیگیری تفاوت معنا داری حاصل نشد. 

با توجه به اثربخشی درمان مبتنی بر ذهنی سازی بر ضرباهنگ شناختی کند و نشانگان بالینی (علایم) کودکان با اختلال بیش فعالی-نقص توجه می توان از این رویکرد به عنوان یک روش درمانی موثر در ایران بهره برد.