اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای بر تکانشگری و پرخاشگری دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص

مقدمه و اهداف:

 اختلال یادگیری خاص بر مبنای آخرین نسخه تشخیصی آماری اختلالات روانی، اختلال عصبی رشدی با منشا زیستی است که موجب نابهنجاری هایی در سطح شناختی می شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای بر تکانشگری و پرخاشگری دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص بود.

روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر و پسر دوره دوم ابتدایی با اختلال یادگیری خاص از نوع خواندن در شهرستان تبریز بودند. نمونه پژوهش نیز شامل 36 دانش آموز دختر و پسر دوره دوم ابتدایی با اختلال یادگیری از نوع خواندن بودند. برای انتخاب نمونه، ابتدا از ناحیه 3 آموزش و پرورش شهر تبریز به صورت خوشه ای 3 مدرسه ابتدایی دوره دوم دختر و 3 مدرسه دوره دوم پسر انتخاب شدند. با مراجعه به پرونده دانش آموزان از میان افرادی که سابقه تشخیص اختلال یادگیری از نوع خواندن داشتند و والدین آن ها فرم رضایت نامه آگاهانه را تکمیل کردند، 45 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. در نهایت، 36 نفر با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج به عنوان نمونه نهایی انتخاب و به صورت تصادفی ساده در 2 گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 18 نفر) جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از آزمون هوش ریون، چک لیست بررسی نشانگان نارساخوانی (فرم معلم)، پرسش نامه پرخاشگری باس و پری و مقیاس تکانشوری بارات استفاده شد. داده ها با روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیره با نسخه 22 نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها نشان داد تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای بر پرخاشگری و تکانشگری کودکان در گروه آزمایش معنادار بود (0/001>P).

 براساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که تحریک الکتریکی فراجمجمه ای بر کاهش تکانشگری و پرخاشگری در کودکان مبتلا به اختلال یادگیری موثر است.