بررسی ریتم کتفی بازویی، کایفوز و شانه به جلو در ووشوکاران سطح ملی و افراد غیرورزشکار

مقدمه و اهداف :

فعالیت های روزمره، نیازمند ترکیب و هماهنگی مفاصل اسکاپولاتراسیک و گلنوهومرال است. در ورزشکاران نیز وضعیت قرارگیری کتف باتوجه به ارتباط آن با عملکرد شانه بر عملکرد ورزشی آن ها تاثیر مستقیم خواهد داشت. از این رو، تحقیق حاضر به بررسی ریتم کتفی بازویی ، کایفوز و شانه به جلو در ووشوکاران سطح ملی و افراد غیر ورزشکار پرداخت.

تحقیق حاضر نیمه تجربی است و جامعه آماری آن شامل ووشوکاران (تعداد: 27 نفر، سن: 1/72±23/29 سال، قد: 0/20±1/72 متر، وزن: 11/50±69/50 کیلوگرم، شاخص توده بدنی: 3/29±22/25 کیلوگرم بر متر مربع) و افراد غیرورزشکار (تعداد: 27 نفر، سن: 2/85±25/92 سال، قد: 0/07±1/75 متر، وزن: 11/73±69/36 کیلوگرم، شاخص توده بدنی: 3/08±22/53 کیلوگرم بر متر مربع) بود که به صورت دردسترس انتخاب شدند. زاویه کایفوز با خط کش منعطف و شانه به جلو با استفاده از روش فتوگرافی ارزیابی شد. در این تحقیق، فاصله کتف ها از ستون مهره نیز با استفاده از آزمون حرکت جانبی استخوان کتف ارزیابی شد. برای بررسی تفاوت بین گروهی از آزمون تی مستقل و جهت بررسی ارتباط بین متغیرها از آزمون پیرسون استفاده شد. تحلیل آماری با استفاده از نسخه 24 نرم افزارSPSS انجام شد (05/P≤0). 

نتایج نشان داد بین میزان کایفوز و شانه به جلو با فاصله کتف ها از ستون فقرات در زوایای 0، 45 و 90 درجه ابداکشن بازو ارتباط معناداری وجود داشت (0/05≥P)، به صورتی که با افزایش کایفوز و شانه به جلو میزان فاصله کتف ها از ستون فقرات نیز افزایش می یافت. همچنین در افراد غیرورزشکار نیز بین فاصله کتف سمت برتر و غیر برتر در زوایای صفر و 45 درجه ابداکشن بازو تفاوت معنا داری وجود داشته است (P=0/01, P=0/02)، اما در این آزمون و در افراد غیرورزشکار در زاویه 90 درجه و همچنین در افراد ووشوکار در هیچ کدام از حالت ها تفاوتی مشاهده نشد. آزمون تی مستقل در مقایسه با متغیرهایی همچون کایفوز و شانه به جلو و نیز فاصله کتف ها در زوایای مختلف بین 2 گروه ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنا داری نشان داد (0/05≥P) که بر اساس میانگین ها این زوایا و فاصله ها در ورزشکاران بیشتر از افراد غیرورزشکار بود. 

باتوجه به نتایج پژوهش حاضر و وجود ارتباط بین کایفوز و شانه به جلو با وضعیت قرارگیری کتف روی ستون فقرات و تغییر این متغیرها در افراد ووشوکار حرفه ای، به نظر می رسد توجه بیشتر به این تغییرات و بررسی آن ها از نظر ایجاد آسیب و اختلالات عضلانی اسکلتی ضروری است.