اصلاح الگوی گرایش به رفتارهای مرتبط با سلامت در پسران نوجوان

فعالیت جسمانی یکی از متغیرهای اصلی سبک زندگی مرتبط با سلامت می باشد. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر مداخله رفتاری بر اصلاح الگوی گرایش به رفتارهای مرتبط با سلامت در پسران نوجوان بود.

در تحقیق حاضر 40 دانش آموز پسر به دو گروه 20 نفره مداخله و کنترل تقسیم شدند. ابزار تحقیق بسته آموزشی طراحی شده در 10 جلسه و 2 پرسشنامه (18 سوالی) مربوط به سازه های نظریه برنامه ریزی شده در گرایش به فعالیت جسمانی و پرسشنامه مربوط به سازه های نظریه برنامه ریزی شده در قصد حضور در رویدادهای ورزشی بودند.

با توجه به یافته های تحقیق مدل آموزش گذران اوقات فراغت 238/0 درصد تغییرات نگرش، 189/0 درصد تغییرات آگاهی، 247/0 درصد تغییرات هنجارهای انتزاعی، 071/0 درصد تغییرات کنترل رفتار درک شده و 561/0 درصد تغییرات قصد رفتاری و در کل 458/0 درصد تغییرات گرایش به فعالیت جسمانی دانش آموزان را تبیین کرد؛ همچنین 609/0 درصد تغییرات نگرش، 363/0 درصد تغییرات آگاهی، 017/0 درصد تغییرات کنترل رفتار درک شده و 15/0 درصد تغییرات قصد رفتاری دانش آموزان و در کل 731/0 درصد تغییرات قصد حضور در رویدادهای ورزشی دانش آموزان را تبیین می کند.

یافته های این مطالعه نشان می دهد که اجرای برنامه آموزشی می تواند در ارتقاء و گرایش دانش آموزان به فعالیت جسمانی و بهبود قصد حضور در رویدادهای ورزشی و در نتیجه ارتقای سلامت آنها تاثیر داشته باشد.