ارتباط بین شاخص توده بدنی و شایستگی حرکتی کودکان 7 تا 10 سال شهر اهواز؛ یک مطالعه مقطعی

زمینه و هدف:

داشتن شایستگی در مهارتهای بنیادی (FMS) پیش نیاز شرکت کودکان در فعالیتهای بدنی است. هدف مطالعه، بررسی ارتباط بین شاخص توده بدنی (BMI) و شایستگی حرکتی در کودکان 10-7 سال اهواز بود.

روش بررسی:

راهبرد تحقیق همبستگی و طرح تحقیق مقطعی بود. 828 کودک هفت تا 10 سال اهواز به صورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب و ارزیابی شدند. ابزار تحقیق آزمون TGMD-3، ترازو و قدسنج بود. از روش های آماری توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس دو عاملی استفاده شد

یافته ها:

 شیوع اضافه وزن و چاقی در کودکان بالا و هشدار دهنده بود. بین BMI کودکان با شایستگی حرکتی مهارتهای جابجایی و کل آزمون ارتباط منفی معنی داری مشاهده شد (0/05>p) ولی بین BMI کودکان با شایستگی حرکتی مهارتهای توپی ارتباط معنی داری مشاهده نشد (0/05<p). اثر سن در هر دو خرده آزمون و کل آزمون معنی دار بود (0/05>p). اثر جنسیت برای خرده آزمون مهارتهای جابجایی معنی دار نبود (0/05<p) اما برای خرده آزمون مهارتهای توپی و کل آزمون معنی دار بود (0/05>p)

نتیجه گیری:

 چاقی و اضافه وزن با شایستگی حرکتی پایین در مهارتهایی که نیازمند تحمل وزن هستند، ارتباط دارد. افزایش شایستگی حرکتی همراه با افزایش سن ماهیت رشدی بودن FMS را تایید می کند. با توجه به پایینتر بودن شایستگی حرکتی مهارتهای توپی دختران، آنها در خطر تاخیر در رشد حرکتی قرار دارند. پیشنهاد می شود برنامه های مداخله ای مناسب جهت بهبود شایستگی حرکتی مهارتهای توپی دختران به منظور رفع و جلوگیری از تاخیرهای رشدی احتمالی در آینده تدوین گردد.