بررسی اثر تمرین هوازی بر سایتوکین ضدالتهابی اینترلوکین 35 و پاسخ های رفتاری درد در مدل موش صحرایی نوروپاتی دیابت

التهاب عصبی نقش مهمی در بروز و ایجاد درد نوروپاتی دیابتی دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین هوازی بر سایتوکین ضدالتهابی اینترلوکین 35 و پاسخ های رفتاری درد در مدل موش صحرایی نوروپاتی دیابت می باشد.

در این مطالعه تجربی، 24 سر موش صحرایی نر ویستار 8 هفته ای (محدوده وزنی11/3±204 گرم) به طور تصادفی در سه گروه (8 = n) شامل: نوروپاتی دیابت، نوروپاتی دیابت تمرین و شاهد قرار گرفتند. پس از تایید ایجاد درد نوروپاتی دیابت توسط آزمودن های رفتاری هات پلیت و آلودینیای مکانیکی، پروتکل تمرین هوازی اجرا گردید. میزان بیان ژن های اینترلوکین 35 (IL-35) و فاکتور هسته ای کاپا بی (NF-κB) در بافت نخاع با روش Real-time PCR اندازه گیری شد. برای تحلیل آماری از آنالیز واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی با نرم افزارversion 16 SPSS استفاده گردید (0/05>p).

تمرین موجب کاهش پاسخ آزمون های رفتاری درد نوروپاتیک دیابتی در گروه تمرینی نسبت به گروه نوروپاتی دیابت گردید (0/05>p). القاء دیابت باعث کاهش معنی دار بیان ژن IL-35 و افزایش معنی دار در ژن NF-kB شد (0/001=P) (0/021=P). همچنین افزایش معنی داری در میزان بیان ژن IL-35 و کاهش معنی دار در بیان ژن NF-kB در گروه تمرین نسبت به گروه نوروپاتی دیابت وجود داشت (0/007=P) (0/034=P).

نتیجه گیری:

 به نظر می رسد، تمرین هوازی از طریق فعال کردن سایتوکین ضدالتهابی IL-35 در میکروگلیاهای نخاع، حساسیت نوسیسپتورها به عوامل درد زا را کاهش داده است. پیشنهاد می شود از تمرین هوازی به منظور کاهش درد نوروپاتیک استفاده شود.