اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم مغز در کاهش نشانه های بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی: یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده

در سال های اخیر تحریک الکتریکی مستقیم مغز (tDCS) به عنوان یکی از ابزارهای احتمالی اثربخش در درمان اختلال افسردگی اساسی مورد توجه محققان قرار گرفته است. اما نتایج کسب شده از تحقیقات مختلف در این زمینه اغلب ضد و نقیض است. بدین منظور هدف از مطالعه حاضر تعیین اثربخشی این روش در کاهش نشانه های بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی بود.

در این مطالعه کارآزمایی تصادفی کنترل شده با گروه شم، تعداد 20 نفر از افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی مراجعه کننده به یک کلینیک خصوصی روانپزشکی شهر تهران به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و با روش بلوک بندی تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. (tDCS) به صورت (mA 2، 20 دقیقه در هر جلسه، 10 جلسه، سه روز در هفته) روی گروه آزمایش اجرا شد. بلافاصله بعد از اتمام مداخله و یک ماه بعد نمرات دو گروه در مقیاس افسردگی هملیتون و 44 افسردگی بک مورد ارزیابی قرار گرفت.. داده ها با استفاده از نرم افزارversion 16  SPSS و با استفاده از روش های آماری تحلیل واریانس مکرر و تی تست مستقل و وابسته مورد تحلیل قرار گرفتند.

نتایج آزمون تحلیل واریانس مکرر برای نمرات افسردگی همیلتون (43/5=F  و 0/017=P) و بک (125/12 =F  و 0/022=p) نشان دهنده معناداری اثر تعاملی زمان (چهار مرحله اندازه گیری) و عضویت گروهی (آزمایش و کنترل) بود (0/05>P). در نمرات افسردگی در هر دو مقیاس همیلتون و بک در گروه آزمایش در مراحل مداخله (مقیاس همیلتون، 0/019=P ، مقیاس بک 0/017=P) و پیگیری (مقیاس همیلتون، 0/01P =، مقیاس بک 0/03=P) نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کاهش یافته بود.

نتیجه گیری:

 نتایج این مطالعه اثربخشی (tDCS) را در کاهش نشانه های اختلال افسردگی اساسی مورد تایید قرار داد. کارآزمایی های بالینی بیشتری برای اثبات اثربخشی tDCS در مقایسه با انواع درمان ها مورد نیاز است.