تحلیل هرمنوتیک؛ روش شناسی مبنایی ارتقاءاعتبار و ارزش علوم انسانی

هرمنوتیک به عنوان یکی از روش‌های تحقیق کیفی و تفسیر متون، یا همان علم تاویل، شیوه‌ای است که به دنبال کشف رمزها و معنای نهفته در متون است به عبارتی دیگر، خوانش و نظریه‌ی مهم گفتمان‌ها در ارتباط با تفسیر متن است یعنی هنر گفتمان‌هایی همچون زبان، متون و توضیح معنای این گفتمان‌هاست. هدف این روش باز نمایی و باز تجربه‌ای از فرایند خلاق قصد نویسنده، از طریق قاعده‌مند کردن روش‌ها و تکنیک‌های تفسیری؛ جلوگیری از بد فهمی و سوء فهم؛ و دست یافتن به درجه‌ای از فهم که درست‌تر از بقیه و نزدیک‌تر به خواسته‌ی آفریننده اثراست که کاربرد زیادی در پژوهش‌های علوم انسانی، بویژه علوم رفتاری دارد. در این مقاله با استفاده از رویکرد فرا تحلیل که نوعی پژوهش درباره‌ی پژوهش‌های نشر یافته است و با ترکیب مقالات منتشره، ابتدا واژه‌شناسی پژوهش هرمنوتیک و سپس مبانی فلسفی، تاریخچه‌ی پیدایش، تعاریف آن بیان شده، در ادامه به مقایسه‌ی آن با سایر روش‌ها، وجوه تمایز و انتقادات وارده به آن پرداخته شده است.