اثر عمل ترابکولکتومی بر پیدایش یا پیش رفت کدورت عدسی

تعیین اثر ترابکولکتومی بر ایجاد یا پیش رفت کدورت عدسی در مبتلایان به گلوکوم.
روش پژوهش: این کارآزمایی بالینی شاهددار (controlled clinical trial) بر روی 82 چشم از 41 بیمار مبتلا به گلوکوم با مراجعه متوالی (consecutive) و مسن تر از 50 سال انجام شد. بیمارانی وارد مطالعه شدند که یک چشم آن ها نیاز به ترابکولکتومی داشت و چشم دیگر با دارو تحت کنترل بود. چشم های نیازمند ترابکولکتومی، به عنوان گروه درمان (41 چشم) و چشم های مقابل به عنوان شاهد (41 چشم) درنظر گرفته شد. بعد از ترابکولکتومی، پیش رفت کدروت عدسی با 3 معیار شامل کاهش دید و افزایش کدورت عدسی نسبت به قبل از جراحی و نسبت به چشم مقابل، با روش عکس برداری و نمره گذاری LOCS III ارزیابی شد.
بیماران شامل 22 مرد (53.7 درصد) و 19 زن (46.3 درصد) بودند که متوسط سنی آن ها 62.5±9.3 سال بود. افزایش یا پیدایش کدورت عدسی در چشم عمل شده نسبت به قبل از ترابکولکتومی، هم براساس عکس برداری (P<0.05) و هم طبق نمره گذاری (P=0.01) LOCS III از نظر آماری معنی دار بود. افزایش یا پیدایش کدروت عدسی نسبت به چشم مقابل براساس نمره گذاری (P<0.005) LOCS III و افت دید (P=0.02) از نظیر آماری معنی دار بود ولی براساس عکس برداری معنی دار نبود (P=0.07).
جراحی ترابکولکتومی باعث پیدایش یا افزایش کدورت عدسی براساس LOCS III و معیار افت دید می شود ولی هرنوع کدورت عدسی لزوما در همه بیماران با کاهش دید همراه نیست.