تاثیر هشت هفته تمرین تداومی با شدت متوسط (MICT) و تناوبی شدید (HIIT) بر بیان ژن FOXO1 دربافت قلب موش های بزرگ آزمایشگاهی پیر

اختلال میتوکندریایی، در کاهش تندرستی، شروع و پیشرفت روند پیری نقش دارد. از طرفی فعالیت ورزشی باعث افزایش پروتیین ها، آنزیم ها و کارایی میتوکندری در نمونه های انسانی و حیوانی می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی 8 هفته تمرین MICT و HIIT بر بیان ژن FOXO1 در بافت قلب موش های سفید آزمایشگاهی پیر بود.

در این مطالعه تجربی تعداد 24 سر موش سفید آزمایشگاهی ماده پیر (سن 16-18 ماهه، و وزن 280-320 گرم) به طور تصادفی به گروه های کنترل (C) ، MICT و HIIT تقسیم شدند. تمرینات HIIT با شدت 85% تا 110% VO2max و سرعت m/min 15-25 و تمرینات  MICT با شدت 65% VO2max با سرعت m/min 20-25 انجام شد. در نهایت میزان بیان ژن FOXO1  به وسیله روش Real time-PCR ΔΔ و با استفاده از فرمول ΔΔCt ، مورد ارزیابی قرار گرفت جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون آنالیز واریانس یک راهه به همراه آزمون تعقیبی توکی در نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد (05/0≥p).

نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر نشان داد که تمرین MICT ، نسبت به گروه کنترل باعث کاهش معنادار بیان ژن FOXO1 در بافت قلب شد (006/0=P). در حالی که تمرینات HIIT تاثیر معناداری بر کاهش بیان ژن  FOXO1نداشت (05/0≥P). همچنین نتایج نشان داد سطح بیان ژن  در گروه MICT نسبت به گروه HIIT کاهش معنادار داشت (03/0=P).

نتیجه گیری: 

تمرینات MICT در مقایسه با تمرینات HIIT باعث کاهش بیان ژن FOXO1 در بافت قلب موش های سفید آزمایشگاهی پیر است. مهار این پروتیین می تواند از اتوفاژی بیش از حد قلبی در آزمودنی های سالمند جلوگیری کند.