مدل سازی عوامل موثر در سیاست گذاری روزنامه نگاری علم در رسانه های اجتماعی با رویکرد ساختاری تفسیری

روزنامه نگاری علم در رسانه های اجتماعی نیازمند چارچوبی روشن و قوانینی مدون است که از رهگذر سیاست گذاری علمی در این حوزه قابل حصول است. نظر به شکاف ژرف پژوهشی در این حوزه، در مطالعه حاضر کوشش شده است تا به مدلسازی سیاست گذاری روزنامه نگاری علم در رسانه های اجتماعی پرداخته شود. این پژوهش براساس هدف یک پژوهش کاربردی-توسعه ای است و براساس روش گردآوری داده ها یک پژوهش توصیفی است که با روش پیمایش مقطعی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان نظری (اساتید دانشگاهی) و خبرگان تجربی (روزنامه نگاران با سابقه) است. نمونه گیری با روش هدفمند انجام گردید و پس از 20 مصاحبه تخصصی اشباع نظری حاصل گردید. برای شناسایی مولفه های سیاست گذاری رونامه نگاری علم در رسانه های اجتماعی از تحلیل مضمون و نرم افزار MaxQDA 20 استفاده شد. جهت تعیین روابط میان مولفه ها نیز از روش مدلسازی ساختاری-تفسیری استفاده و نرم افزار MicMac استفاده گردید. یافته های پژوهشی حاکی از آن است تقویت زیرساخت ها و تدوین چشم اندازهای روزنامه نگاری علم بر آموزش و ارتقای روزنامه نگاری علم تاثیر می گذارد و به توانمندی سازی این حوزه منجر می شود. از طریق توانمندسازی نیز می توان به تولید محتوای متناسب با نیازهای عمومی پرداخته و نقش نظارتی و مطالبه گری روزنامه نگاران علم را افزایش داد و به تبع آن نظارت بر رسانه های اجتماعی نیز افزایش پیدا می کند. رسانه های اجتماعی نیز می توانند تقویت ارتباط و اعتماد میان جامعه علمی با عموم را افزایش داده و مشارکت و همراهی دانشگاهیان با روزنامه نگاران علم را بیشتر نمایند. این عوامل در نهایت به سیاست گذاری روزنامه نگاری علم در رسانه های اجتماعی منتهی می شوند.