نگرش زبان آموزان و مدرسان زبان انگلیسی ایرانی نسبت به آگاهی فرهنگی انتقادی

آگاهی فرهنگی بخش مهمی از توانایی میان فرهنگی است که توجه نخبگان زیادی را در رشته های آموزش زبان، تحقیقات مربوط به ارتباطات، تحقیقات فرهنگی، تحقیقات مربوط به تفاوت های جنسیتی، تحقیقات قومی و غیره را برانگیخته است. از این رو این تحقیق به بررسی نگرش زبان آموزان و مدرسان نسبت به این مورد می پردازد. شرکت کنندگان این تحقیق 307 مدرس و 359 زبان آموز در دبیرستان های شهر قزوین بودند. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که سه فاکتور به نامهای آگاهی فرهنگی انتقادی از برنامه های آموزش زبان، آگاهی فرهنگی انتقادی از مواد آموزش و آگاهی فرهنگی انتقادی در مفهوم کلی گزاره های سازنده پرسشنامه اند. نتایج بررسی آیتم ها نیز نشان داد که هم مدرسان و هم زبان آموزان اعتقاد دارند تمامی فرهنگ ها باید به طور یکسان در مواد آموزشی قرار گیرند. نتیجه گیری مولفان تحقیق آن است که آگاهی انتقادی مدرسان و زبان آموزان نسبت به تلفیق موارد فرهنگی در آموزش باید افزایش یابد و در کلاس های درس مورد توجه قرار گیرد. همچنین از نتایج این تحقیق برای مولفان مواد آموزشی آن است که نسبت به تولید محتواهایی اقدام کنند که درک فرهنگی زبان آموزان از زبان هدف را به طور بهینه افزایش دهد