طراحی مدل توسعه ورزش تفریحی برمبنای فرهنگ قومی با رویکرد نظریه مبنایی

هدف از پژوهش حاضر، طراحی الگوی توسعه ورزش تفریحی بر مبنای فرهنگ قومی بود. این پژوهش با شیوه کیفی و با رویکرد نظریه مبنایی انجام شد. مشارکت کنندگان این پژوهش صاحبنظران در حیطه تربیت بدنی و فرهنگی که عمدتا فعالیت های علمی، پژوهشی و اجرایی نزدیک به پژوهش مورد نظر داشته اند، بودند. دسترسی به نمونه های پژوهش به شیوه نمونه گیری هدفمند با تکنیک گلوله برفی بود که پس از اخذ مصاحبه نیمه ساختار یافته با 18 نفر اشباع نظری صورت گرفت و از روش کدگذاری در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی، جهت تحلیل داده ها و برای به دست آوردن روایی داده ها از دو روش بازبینی مشارکت کنندگان و مرور خبرگان غیر شرکت کننده در پژوهش استفاده شد. از تجزیه و تحلیل داده های کیفی 326کد باز به دست آمد که در 61مقوله محوری قرار گرفتند. درنهایت، 9 مقوله اصلی شامل مفاهیم رایج در ورزش همگانی، وضعیت سنجی، انسجام ملی اقوام، عوامل رفتاری، سازمانی، تمایز ورزشی اقوام، وضعیت اقتصادی و اجتماعی، فرهنگ قومی و اطلاع رسانی شناسایی شدند، هفت مقوله اصلی استراتژی ها منجر به توسعه ورزش اقوام درقالب پارادایم کدگذاری تعیین شدند و نظریه تدوین و ارایه شد. از نتایج حاصل می توان برای تکمیل مبانی نظری مشارکت ورزشی اقوام و مهاجران سود برد و مقوله های مشارکت ورزشی اقوام می تواند به مسیولین حاکمیتی در راستای بهبود کیفیت زندگی اقوام و ایجاد عدالت اجتماعی در ورزش استان ها و در نتیجه توسعه ورزش تفریحی کمک شایانی نماید.