پیمایش اثر مجازات بر بزه دیدگان مالی در بستر عدالت ترمیمی

امروزه می توان عدالت ترمیمی را یکی از چندین پاسخی دانست که در برابر برخی جرایم ارایه می شود. این مفهوم دارای عناصری همچون بزه دیدگان، مجرمان معترف و شرمسار، رفتاری که بزه دیده و جامعه محلی را متاثر می سازد، فرایندها و مسیولیت مجرم نسبت به بزه دیده است. هدف این مسیولیت ترمیم اموری است که بوسیله جرم آسیب دیده اند. در این میان برخی مسیولیت مذکور را با مجازات غیرمرتبط تلقی می کنند و برخی آن را سازگار با مجازات می دانند.تحقیق حاضر با پیمایش اثر مجازات بر بزه دیدگان واقعی و فرضی به دنبال تبیین جایگاه مجازات در عدالت ترمیمی با استناد به شواهد تجربی است. جامعه آماری تحقیق دانشجویان ایرانی دانشگاه فردوسی مشهد هستند که با استفاده از آماره کوکران حجم نمونه 378 نفر تعیین و نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری لایه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه با طیف لیکرت می باشد. روایی پرسشنامه با کمک اساتید بررسی شده و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفا در سطح 81/0 ارزیابی گردید. سپس داده های خام با استفاده از نرم افزارهای Excel و SPSS تحلیل شدند.یافته ها نشان می دهد بزه دیدگان نگرش های متفاوتی نسبت به اهداف مجازات دارند. نگرش ترمیمی در جرایم سبک می تواند منجر به عدم اعمال مجازات گردد؛ اما با افزایش شدت و اهمیت جرم نگرش ترمیمی تضعیف می شود و طرفداری از اعمال مجازات افزایش می یابد. ارزیابی عوامل بهبود و عدم بهبود عاطفی بزه دیدگان نشان می دهد ایشان نمی توانند عواطف خود را بدون اعمال مجازات ترمیم یافته بدانند؛ با این حال اگر عذرخواهی و جبران خسارت توام با مجازات باشد به مجازات سبک تر رضایت می دهند.