تاثیر روش آماربرداری، اندازه و شکل قطعه نمونه بر کمی سازی ساختار جنگل های شاخه زاد بلوط (Quercus brantii Lindl)

کمی سازی ساختار، از اساسی ترین راه های مدیریت پایدار جنگل هاست. این پژوهش با هدف مقایسه روش آماربرداری و تاثیر مساحت و شکل قطعات نمونه در کمی سازی ساختار جنگل های شاخه زاد بلوط در زاگرس میانی اجرا شد. به این منظور، محدوده ای 30 هکتاری در جنگل های قلعه گل خرم آباد مشخص و آماربرداری صددرصد اجرا شد. داده ها در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی به صورت لایه های اطلاعاتی وارد شد. سپس براساس اهداف پژوهش یک شبکه منظم تصادفی با ابعاد 100×100 متر مشخص و با شدت 10 درصد 25 قطعه نمونه 12 آری (دایره و مربع شکل) برداشت شد. به منظور بررسی تاثیر مساحت قطعه نمونه در برآورد ویژگی های ساختاری جنگل، قطعات مربعی 25، 50، 75 و 100 آری به صورت تصادفی و با شدت 10 درصد برداشت شد. براساس آزمون من- ویتنی، شکل قطعه نمونه تاثیر معنی داری بر نتایج ندارد و شاخص های چیرگی و تمایز در همه روش ها نتایج یکسانی دارند. اما مساحت قطعات و نحوه پراکنش آنها بر نتایج دو شاخص آمیختگی و زاویه یکنواخت اثرگذار بوده است. در مقوله آمیختگی قطعات 50 تا 100آری و طبق شاخص زاویه یکنواخت قطعات 12 و 25 آر با میانگین جامعه اختلاف معنی داری داشته اند. با وجود این، تفاوت آشکاری در دامنه مقادیر و طبقات هیچ کدام از شاخص های ساختاری مشاهده نشد. بر این اساس مجموع روش ها و قطعات نمونه تحت بررسی، قابلیت مناسبی در تشریح ساختار دارند و در زمینه شاخص های حساس تر مانند زاویه یکنواخت و آمیختگی با اعمال روش های اصلاحی همچون تغییر در تعداد همسایگان می توان خطاهای احتمالی را کاهش داد.