سنجش کیفی سرشاخه های قشلاق و گاوه رود در اکوسیستم سد ژاوه بر مبنای شاخص های زیستی با تاکید بر فون ماهیان

پژوهش حاضر به منظور بررسی کیفی آب قبل از بهره برداری سد ژاوه استان کردستان در 5 ایستگاه به صورت فصلی در سال 1400 صورت گرفت. نمونه برداری ماهی و بزرگ بی مهرگان کفزی به ترتیب با استفاده از دستگاه الکتروشوکر و نمونه بردار سوربر صورت گرفت. در مجموع 13 گونه ماهی شناسایی شده که به 3 خانواده Cyprinidae، Mastacembelidae و Nemachielidae تعلق داشتند. از مجموع 2003 عدد ماهی صید شده در کل ایستگاه ها، بیش از 6/96 درصد متعلق به خانواده کپور ماهیان بود. بیشترین فراوانی نسبی به میزان 4/32 درصد به گونه Capoeta damascina تعلق داشت. درضمن   2 گونه غیر بومی Carrasius auratus و Carrasius gibelio دارای درصد فراوانی 1/4 بودند تنوع گونه ای ماهیان از ایستگاه 1 (بالادست) به ایستگاه های 2 و 3 کاهش پیدا نمود که احتمالا تحت تاثیر فعالیت های انسانی نظیر انواع آلودگی ها بود، ولی در ایستگاه 5 از حداکثر میزان برخوردار بود که بدلیل تغییر شرایط زیستگاهی نظیر افزایش دبی و عمق آب می باشد. نتایج نشان داد که تنوع گونه ای ماهیان در فصول مختلف دارای تغییراتی بوده، به طوری که حداقل آن در فصل زمستان به میزان 91/0 و حداکثر آن در فصل تابستان به میزان 29/1 برآورد گردید. بزرگ بی مهرگان کفزی شامل 10 خانواده Chironomidae، Lumbriculidae، Simulidae، Baetidae، Hydropsychidae، Erpobdelidae، Glosiphonidae، Gamphidae، :union:idae و Potamidae بودند. طبقه بندی کیفی آب براساس  یکپارچگی اکولوژیک کار نشان داد که ایستگاه های 1 و 4 به ترتیب به میزان عددی 40 و 42 در طبقه کیفی خوب قرار داشته و ایستگاه های 3 و 5 به ترتیب به میزان عددی 9 و 34 در طبقات کیفی آب بسیار کم و متوسط قرار گرفتند. بدین ترتیب مدیریت و ساماندهی تمام منابع آلاینده های نقطه ای و غیر نقطه ای در شاخه های اصلی قشلاق و گاوه رود ضروری است.