اثر متقابل دوره نوری و شدت نور بر عملکرد رشد، ایمنی و بازماندگی فیل ماهی Huso huso پرورشی در مرحله لاروی (تغذیه داخلی)

هدف از این مطالعه، افزایش راندمان تولید فیل ماهی در مرحله لاروی (پس از تفریخ تا جذب کیسه زرده) تحت تاثیر متقابل دوره و شدت نور بود. در این پژوهش، لاروها از مرحله تفریخ تا جذب کامل کیسه زرده در معرض تیمارهای چهارگانه شدت نور (0-10؛ 100-70؛ 200-170 و 350-330 لوکس) و پنج گانه دوره نوری (D00L: 24؛ D08L:16؛ D12L:12؛ D16L:08و D24L:00) و نیز گروه شاهد قرار گرفتند. هر تیمار و گروه شاهد دارای سه تکرار (70 گرم لارو) بود. در پایان آزمایش پس از نمونه برداری و زیست سنجی نمونه ها، فاکتورهای رشد شامل وزن و طول نهایی، وزن کسب شده WG (Weight Gain)، ضریب رشد ویژهSGR  ((Specific growth rate، ضریب چاقی CF (Condition factor)، درصد افزایش وزن بدن BWI ((Body weight increase، رشد روزانه ADG (Daily growth) درصد زنده مانی SR (Survival rate) با استفاده از روابط ریاضی خاص انجام شد. همچنین برخی از فاکتورهای آنزیمی، ایمنی و بیوشیمیایی پلاسمای بدن نیز اندازه گیری و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد اگرچه همه شاخص های رشد (وزن، ضریب چاقی، درصد رشد ویژه، درصد افزایش وزن، رشد روزانه و وزن بدست آمده) در تیمار با دوره نوری 24 ساعت روشنایی و شدت نور 100 لوکس (05/0<p) در بیشینه وضعیت رشدی بودند، اما بیشینه درصد زنده مانی لاروها با اختلاف معنی دار (05/0<p) (32/%65) نسبت به سایر تیمارها به ویژه تیمار بیشینه رشد (با بازماندگی 41%7)، در تیمار 8 ساعت روشنایی و 16 ساعت تاریکی با شدت نور 100 لوکس مشاهده شد. شاخص های آنزیمی، بیوشیمیایی و ایمنی نیز در لاروهای تیمار رشد بهینه (تیمار 11) نسبت به بسیاری از تیمارهای آزمایشی در وضیت مطلوب قرار داشتند (05/0<p). در مجموع، مناسب ترین دوره نوری و شدت نور برای افزایش راندمان تولید لارو دارای کیسه زرده فیل ماهی پرورشی، تیمار 8 ساعت روشنایی و 16 ساعت تاریکی با شدت نور 100 لوکس بود.