نگاهی به اشعار کار کشاورزی و دامداری در لرستان

اساس زندگی در جوامع روستایی و عشایری، کار است. هر فرد روستایی یا عشایری از صبح زود کارش را آغاز می کند و تا غروب آن را ادامه می دهد؛ از این رو اغلب در چنین جوامعی استراحت و تعطیلات چندان وجهی ندارد. عجین بودن کار و تلاش با زندگی این مردم، دلیلی روشن و قانع کننده است که این مردم در هنگام کار طولانی و طاقت فرسای خود، اشعار و ابیاتی را زمزمه کنند تا ضمن لذت بردن از کار، دیگران را به انجام کار تحریض کنند. هرچند این اشعار و سرودها در همه جنبه های زندگی این مردم حضوری فعال دارند اما اشعار و سروده های مرتبط با امور کشاورزی و دامداری رنگ دیگری دارند. از آنجا که از گذشته ها شغل غالب مردم لرستان کشاورزی و دامداری بوده است، برای هر بخش از کارهای مرتبط، اشعاری را زمزمه می کرده اند. مضمون اغلب این اشعار طلب فزونی محصول از خداوند، شکرگزاری به خاطر محصول و افزودن روحیه در انجام کار است. در این مقاله، پس از بیان مطالبی در مورد لر و لرستان و چیستی و چرایی کارآواها، به تبیین مضامین و موضوعات و معرفی بخش های مختلف این کارآواها و ذکر نمونه هایی از آن ها پرداخته شده است.