شناسایی عوامل موثر (علی، مداخله گر و زمینه ای) بر توسعه ورزش هندبال ایران با رهیافت داده بنیاد

هدف از پژوهش حاضر، تدوین مدل نقش ورزش در اوقات فراغت بر کاهش آسیب‌های اجتماعی بود. این پژوهش با استفاده از روش کیفی (رویکرد داده بنیاد) با انجام مصاحبه‌های نیمه ساختار یافته انجام شد. نمونه آماری شامل 13 نفر از اساتید مدیریت ورزشی (5 نفر)، اساتید جامعه شناسی (4 نفر)، فرماندهان انتظامی (2 نفر) و سابقه داران (2 نفر) بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. روش جمع آوری اطلاعات، مطالعه پژوهش‌های پیشین و مصاحبه بود. برای بررسی روایی صوری و محتوایی، یافته‌های پژوهش را برای مشارکتکنندگان ارایه و متن نظریه توسط آن‌ها مطالعه و نقطه نظرات آن‌ها اعمال شد. روش مورد استفاده برای بررسی پایایی، روش توافق درون موضوعی بود. میانگین میزان توافق درون موضوعی 79/0 گزارش شد. بر مبنای یافته‌ها شرایط علی شامل جایگاه فرهنگ و پذیرش اجتماعی؛ شرایط زمینه‌ای شامل مقوله‌های فرهنگی – اجتماعی، نرم افزاری، سخت افزاری؛ شرایط مداخله‌گر شامل مقوله‌های معماری اماکن، عوامل محیطی، ویژگی های جمعیت شناختی؛ استراتژی شامل زیرساخت سازی و مشوق‌ها و پیامدها شامل مقوله‌های اقتصادی، رفتاری و فرهنگی - اجتماعی بود. بنابراین پیشنهاد می‌شود در جهت کاهش آسیب‌های اجتماعی از طریق اوقات فراغت مبتنی بر ورزش به شاخص‌های شناسایی شده توجه گردد.