پیش بینی تمایزی اعتیاد به پورنوگرافی: براساس احساس شرم و خودشیفتگی ناسالم

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی تمایزی اعتیاد به پورنوگرافی براساس احساس شرم و خودشیفتگی ناسالم مردان شهر تهران بود. روش پژوهش برحسب هدف کاربردی و برحسب گردآوری اطلاعات همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی مردان 18 سال به بالای شهر تهران در سال 1400-1399 بودند. از میان آن ها 200 نفر (100 نفر معتاد به پورنوگرافی و 100 نفر بدون اعتیاد به پورنوگرافی) به روش نمونه گیری داوطلبانه (اینترنتی) به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس های مصرف مشکل ساز پورنوگرافی (PPCS)، خرده مقیاس احساس شرم مقیاس گناه و شرم (GASP) و خودشیفتگی (MTN) بود. برای تجزیه و تحلیل دادها از روش تحلیل تمیز و همچنین نرم افزار SPSS-26 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد توان احساس شرم و خودشیفتگی ناسالم برای پیش بینی کنندگی اعتیاد به پورنوگرافی مثبت و معنادار و قادر به پیش بینی عضویت گروهی مردان معتاد به پورنوگرافی و بدون اعتیاد به پورنوگرافی است؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت با افزایش احساس شرم و خودشیفتگی ناسالم افراد، میزان استفاده آن ها از پورنوگرافی افزایش پیدا می کند. به درمانگران و بالینگرانی که با موارد اعتیاد به پورنوگرافی و در حالت کلی تر، رفتارهای اعتیادی جنسی در تماس هستند، پیشنهاد می شود که درمورد هیجان های تجربه شده و تیپ شخصیتی این افراد، به شرم و خودشیفتگی توجه ویژه ای داشته باشند.