تدوین الگوی مقابله روان شناختی بر مبنای روان شناسی مثبت گرا و ارزیابی تاثیر آن بر تاب آوری افراد دارای اضطراب کووید-19

پژوهش حاضر با هدف تدوین الگوی مقابله روان شناختی برمبنای روان شناسی مثبت گرا و ارزیابی تاثیر آن بر تاب آوری افراد دارای اضطراب کووید-19 انجام شد. روش پژوهش در بخش کیفی، تحلیل مضمون به روش استقرایی و در قسمت کمی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل افراد دارای اضطراب کووید-19 شهر تهران در شش ماهه اول 1400 بود. به منظور اجرای پژوهش حاضر 35 نفر دارای اضطراب کووید-19 به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه قرار گرفتند. افراد حاضر در گروه آزمایش مداخله حاضر (10 جلسه) را طی یک ماه و نیم دریافت کردند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس اضطراب کرونا ویروس (CDAS) و پرسشنامه تاب آوری (RQ) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس آمیخته با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-23 تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد الگوی مقابله روان شناختی بر مبنای روان شناسی مثبت گرا از نظر متخصصان دارای روایی محتوایی کافی است. همچنین این مداخله بر تاب آوری افراد دارای اضطراب کووید-19 تاثیر داشته است (0001>P). براساس یافته های پژوهش حاضر، الگوی مقابله روان شناختی بر مبنای روان شناسی مثبت گرا با توجه به توانمندی ها و نقاط مثبت، ترویج نوع دوستی و مهرورزی به دیگران، ادای سپاسگزاری و شکرگزاری و شکل دهی امید و خوش بینی می تواند روشی کارآمد برای بهبود تاب آوری افراد دارای اضطراب کووید-19 محسوب شود.