اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر پذیرش و تعامل اجتماعی نوجوانان دختر شهرستان سرپل ذهاب

هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر پذیرش و تعامل اجتماعی نوجوانان دختر شهرستان سرپل ذهاب بود. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل نوجوانان 19-15 ساله دختر تحت پوشش اداره بهزیستی شهرستان سرپل ذهاب در شش ماهه اول سال 1399 به تعداد 285 نفر بود. از میان جامعه آماری 40 نوجوان به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند (20 نوجوان در گروه آزمایش و 20 نوجوان در گروه گواه). نوجوانان حاضر در گروه آزمایش آموزش مثبت اندیشی (11 جلسه) را طی دو ماه و نیم دریافت کردند. پرسشنامه های استفاده شده در این پژوهش شامل پرسشنامه پذیرش اجتماعی (SIQ) و تعامل اجتماعی (SAQ) بود. داده های پژوهش به شیوه تحلیل واریانس آمیخته با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-23 تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان می دهد آموزش مثبت اندیشی بر پذیرش اجتماعی (0001>P؛ 64/0=Eta؛ 82/63=F) و تعامل اجتماعی (0001>P؛ 66/0=Eta؛ 80/68=F) نوجوانان دختر تاثیر داشته است. بدین صورت که این مداخله به بهبود پذیرش و تعامل اجتماعی نوجوانان منجر شده است. براساس یافته ها، آموزش مثبت اندیشی با بهره گیری از مراقبه ذهن آگاهی، استفاده از قوت های خود، لذت بردن، تایید خویشتن و بیان ارزش ها روشی کارآمد برای بهبود پذیرش و تعامل اجتماعی نوجوانان است.