بهینه سازی رشد اسپیرولینا پلاتنسیس و تولید رنگدانه های طبیعی با کمک روش سطح پاسخ

اسپیرولینا پلاتنسیس به دلیل دارا بودن رنگدانه های طبیعی با ویژگی های عملکردی خاص در صنایع مختلف، توجه ویژه ای را به خود  جلب کرده است. در این پژوهش تاثیر پارامترهای ویتامین ب 12 (5/0 تا 5/1 میکروگرم در لیتر)، عصاره ضایعات خرما به عنوان منبع کربن (1 تا 5/1 گرم در لیتر گلوکز) و اوره به عنوان منبع نیتروژن (50 تا 150 میلی گرم در لیتر) نیز به روش خوراک دهی نیمه مداوم در شرایط کشت غوطه وری بهینه سازی شد و میزان تولید اسپیرولینا پلاتنسیس و رنگدانه های فیکوسیانین، آلوفیکوسیانین،کاروتنویید و کلروفیل در سطح اطمینان 95% مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان داد که اضافه کردن اوره و عصاره ضایعات خرما باعث افزایش میزان تولید زیست توده و رنگدانه های فیکوسیانین، آلوفیکوسیانین، کاروتنویید وکلروفیل می شود. نتایج حاصل از تاثیر ویتامین ب12 نشان داد که این ویتامین در غلظت کم تاثیر مثبت بر تولید اسپیرولینا و رنگدانه های فیکوسیانین، آلوفیکوسیانین، کاروتنویید و کلروفیل دارد. علاوه بر این مشاهده شد که برهمکنش اوره- ضایعات خرما و ویتامین ب12 در غلظت مناسب، تاثیر، افزاینده بر میزان تولید اسپیرولینا و رنگدانه های فیکوسیانین، آلوفیکوسیانین ، کاروتنویید و کلروفیل دارد. همچنین استفاده از عصاره ضایعات خرما با ویتامین ب12 باید به صورت بهینه در ارتباط با یکدیگر استفاده شود تا بیشترین بهره وری تولید زیست توده و رنگدانه های فیکوسیانین، آلوفیکوسیانین، کاروتنویید و کلروفیل حاصل شود. درشرایط  بهینه کشت در محدوده ویتامین ب 12، 5/0 میکروگرم در لیتر، عصاره ضایعات خرما، 5/1 گرم در لیتر گلوکز، اوره، 150 میلی گرم در لیتر میزان بیومس، فیکوسیانین، آلوفیکوسیانین، کاروتنویید و کلروفیل به ترتیب  203 (g/100g)، 128، 42/8 ، 09/4 و 2/7 میلی گرم در لیتر است. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که وجود ویتامین ب 12 به همراه استفاده از ضایعات خرما شرایط میکسوتروفی را در رشد اسپیرولینا پیلاتنسیس ایجاد می کند که منجر به افزایش تولید زیست توده و رنگدانه های حاصل می شود.