تاثیر اوژنول و گلیسیریدهای اسید بوتیریک بر خواص کیفی و حسی گوشت جوجه های گوشتی

به دلیل عوارض مصرف آنتی بیوتیک های محرک رشد در تغذیه طیور از قبیل افزایش مقاومت میکروبی، صنعت طیور به دنبال جایگزین کردن این مواد با ترکیباتی مانند فیتوجنیک ها و اسیدهای آلی می باشد. لذا هدف از این تحقیق، بررسی اثر افزودن گلیسیریدهای اسید بوتیریک و اسانس اوژنول به جیره غذایی جوجه های گوشتی بر خواص کیفی و حسی گوشت بود. تعداد 300 قطعه جوجه گوشتی سویه تجاری راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی و در شش جیره آزمایشی شامل جیره شاهد (T1)، T2 (حاوی ppm 500 اوژنول)، T3 (حاوی ppm 1000 اوژنول)، T4 (حاوی w/w% 2/0 گلیسیریدهای اسید بوتیریک)، T5 (حاوی w/w% 2/0 گلیسیریدهای اسید بوتیریک و ppm 500 اوژنول) و T6 (حاوی w/w% 2/0 گلیسیریدهای اسید بوتیریک و ppm 1000 اوژنول) پرورش یافت. پس از گذشت 42 روز، جوجه های گوشتی کشتار و آزمون های pH، ظرفیت نگه داری آب (WHC)، افت خونابه، افت پخت و ارزیابی حسی در روزهای معین روی عضله سینه (فیله) انجام شد. یافته ها نشان داد که افزودن اوژنول و گلیسیریدهای اسید بوتیریک به جیره غذایی جوجه های گوشتی موجب کاهش افت خونابه در فیله ها شد ولی تاثیر معنی داری بر WHC ایجاد نکرد. افزودن گلیسیریدهای اسیدبوتیریک و اوژنول روی افت پخت بی تاثیر بوده ولی مقبولیت حسی گوشت پخته را بهبود داد. pH فیله های مرغ بصورت معنی داری تحت تاثیر قرار گرفته و در دامنه 81/5-69/5 قرار گرفت. در مجموع، افزودن اوژنول و گلیسیریدهای اسید بوتیریک به جیره غذایی جوجه های گوشتی منجر به کاهش افت خونابه و بهبود نسبی ویژگی های حسی گوشت شد.