ارزیابی گستره انتشار و لکه های زیستگاهی مطلوب خفاش دم موشی بزرگ (Rhinopoma microphyllum (Brünnich 1782 با استفاده از مدل بی نظمی بیشینه در ایران

خفاش ها با دامنه انتشار وسیع به عنوان یکی از مهم ترین شناساگرهای تغییرات محیطی به شمار می آیند. در این مطالعه گستره توزیع و لکه های زیستگاهی مطلوب خفاش دم موشی بزرگ (Rhinopoma microphyllum) در کشور ایران مورد بررسی قرار گرفت. در این راستا ابتدا نقاط حضور گونه در سطح کشور جمع آوری گردید و سپس با استفاده از مدل توزیع بی نظمی بیشینه (MaxEnt) مدل سازی انجام گرفت. متغیرهای زیستگاهی مورد استفاده در این مطالعه تلفیقی از متغیرهای اقلیمی، انسانی، گیاهی و توپوگرافی است. به منظور اجرای مدل از بایاس در انتخاب نقاط شبه عدم حضور پس زمینه با استفاده از تابع تراکم کرنل در شعاع 50 کیلومتری نقاط حضور استفاده شد. مدل در 10 تکرار اجرا شد و نقشه میانگین پیش بینی ها به عنوان نقشه نهایی تحلیل گردید. به منظور شناسایی لکه های زیستگاهی از حد آستانه TSS استفاده شد. بر اساس نتایج، مدل در میانگین اجراها موفق بوده (90/0) و در تمام حد آستانه ها با مدل تصادفی تفاوت دارد (001/0P-value<). بر اساس تحلیل جک نایف متغیرهای مربوط به پوشش گیاهی، سپس متغیرهای اقلیمی و در نهایت متغیرهای توپوگرافی بر روی توزیع گونه اثر داشته اند. تعداد 30 لکه زیستگاهی شناسایی گردید که بزرگ ترین انها از قسمت جنوب آغاز شده و تا بخش های غربی کشور را می پوشاند، سایر لکه های توزیع به صورت پراکنده و منفصل در بخش های جنوب شرقی و مرکزی کشور پراکنده شده اند. مساحت لکه ها از 04/ 221 کیلومترمربع به عنوان کوچک ترین لکه تا 78/219416 کیلومترمربع به عنوان بزرگ ترین لکه متغیر است و درمجموع 9/15 درصد از مساحت کشور را در برگرفته اند.