بررسی روابط بین غنای گونه ای و پراکنش پستانداران با تیپ های گیاهی در پناهگاه حیات وحش شیرکوه

زیستگاه یکی از پارامتر های کلیدی در جهت حفاظت از گونه ها است. برای مدیریت زیستگاه ها اولین قدم، تعیین عوامل موثر بر پراکنش گونه ها و تنوع گونه ای است .گیاهان بعنوان با ثبات ترین و مهم ترین موجودات هر زیستگاه که پناهگاه و غذای موجودات جانوری را تامین می کنند، نقش مهمی در چرخه های حیات دارند. این پژوهش از طریق بازدیدهای میدانی، مصاحبه و استفاده از آمار موجود از سرشماری حیات وحش در سال (1400) انجام شد. بخشی از اطلاعات در مورد پستانداران کوچک و نوع تیپ گیاهی منطقه شکار ممنوع شیرکوه از مطالعات قبلی موجود بودند.30 گونه پستاندار و 19 نوع تیپ گیاهی در پناهگاه حیات وحش شیرکوه وجود داشت. بیشترین تعداد پستاندار در تیپ (Artemisia sieberi- Noaeae mucronata- Stipa barbata) دیده شد. تعداد گونه و مقدار شاخص های غنا در تیپ (Artemisia aucheri- Astragalus spp- Stipa barbata) بیشتراز بقیه تیپ ها بود. نتایج آزمون کروسکال والیس نشان داد تعداد پستانداران، تعداد گونه و همچنین مقدار شاخص من- هینیک اختلاف معنی داری در سطح 01/0 درصد و شاخص های تنوع گونه ای و آلاتالو اختلاف معنی داری در سطح 05/0 درصد با نوع تیپ گیاهی داشتند. الگو های پراکنش غنای گونه های جانوری در مقیاس بزرگ تحت تاثیر عوامل محیطی متنوعی قرار می گیرد و در این منطقه نوع تیپ گیاهی، جهت و عرض جغرافیایی یکی از عوامل مهم در میان آن ها بود. تنوع تیپ های گیاهی زیاد (19 نوع) باعث غنای زیاد پستانداران منطقه شده بود.