بررسی و تحلیل نقش اهل بیت (ع) در آموزش قرآن، بر مبنای نظریه علامه عسکری درباره «اقراء»

آموزش قرآن کریم یکی از مهم ترین اقدامات اهل بیت است که به صورت فراگیر و عمومی در جامعه اسلامی پایه گذاری نمودند. بررسی نقش اهل بیت در آموزش قرآن کریم بر مبنای نظریه علامه عسکری درباره اقراء، موضوع این مقاله است. در این مقاله با بهره گیری از روش توصیفی - تحلیلی و با استناد به منابع قرآنی، روایی و تاریخی آراء و نظرات درباره «اقراء» بررسی شده است. به نظر می رسد اهل بیت با توجه به پیوند ناگسستنی با وحی نقش های متعددی را در آموزش قرآن به مردم ایفا نمودند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که منظور از «اقراء» مصطلح از دیدگاه علامه عسکری، آموزش قرایت قرآن توام با انتقال مفاهیم و حقایق آیات قرآنی است که در طی قرون متمادی تا قرن دوازدهم این روش بین پیروان اهل بیت و محدثان شیعی برقرار بوده است. چنان که برطبق این نظریه، زمینه سازی فضای قرآنی، بهره گیری از روش های مناسب برای جذب مخاطبان قرآنی، تربیت و اعزام قاریان و مفسران به میان مردم و آموزش روش های فهم مفاهیم قرآن از جمله این اقدامات بوده است