بررسی تاثیر تمرینات اصلاح پوسچر بر روی عملکرد و گشتاور ایزوکینتیک عضلات چرخاننده داخلی و خارجی شانه در ورزشکاران غیرحرفه ای مبتلا به سندروم گیرافتادگی شانه

گیر افتادگی داخلی شانه یکی از مشکلات شایع در ورزشکاران دارای عدم تقارن پوسچرال می باشد. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر تمرینات باز آموزی پوسچرال بر ناتوانی و گشتاور عضلات چرخاننده شانه ی بیماران بود.

 در این مطالعه کارآزمایی بالینی 23 بیمار با گیرافتادگی داخلی شانه به طور تصادفی در دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند. مثبت شدن تست ober در هیپ چپ، نشان دهنده ی عدم تقارن لگنی و معیاری جهت ورود بیماران به مطالعه بود. بیماران در گروه مداخله به مدت شش هفته تحت درمان با تمرینات باز آموزی پوسچرال قرار گرفتند. گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. گشتاور عضلات چرخاننده داخلی و خارجی شانه با کمک دستگاه ایزوکینتیک بایودکس و ناتوانی عملکردی شانه با پرسش نامه ی DASH (Disability of Arm, Shoulder and Hand) اندازه گیری شد. اندازه گیری متغیرها قبل از مداخله, شش هفته بعد از مداخله و چهار هفته بعد از اتمام مداخله در سرعت های زاویه ای 60 و 120 درجه در ثانیه و در زوایای 45, 70 و 90 درجه ابداکشن شانه انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر جهت مقایسه ی بین گروهی صورت گرفت.

 نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر افزایش معنی داری (000/0=P) را در میزان گشتاور ایزوکینتیک عضلات چرخاننده شانه و هم چنین کاهش معنادار ناتوانی عملکردی (000/0=P) را در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل نشان داد.

 نتایج این مطالعه نشان داد که تمرینات باز آموزی پوسچرال در ورزشکاران با مشکل عدم تقارن در راستای لگنی می تواند باعث بهبود ناتوانی عملکردی و افزایش گشتاور عضلات چرخاننده شانه شود.