اثر سیمواستاتین بر اختلالات حافظه و مرگ سلولی ناحیه هیپوکامپ در مدل سندرم جنین الکلی در موش های صحرایی نر

قرارگیری در معرض اتانول به عنوان یک نوروتراتوژن در دوره تکوین اثرات مخربی بر سیستم عصبی مرکزی دارد و باعث اختلالات عصبی در بزرگسالی است این اختلالات با آپوپتوز در مناطقی از مغز مانند هیپوکامپ, با فعال شدن آبشار اکسیداتیو- التهابی و سطح بالای دژنراسیون عصبی مرتبط است. سیمواستاتین که به عنوان دارو برای درمان هیپرکلسترومی استفاده می شود, می تواند از سد خونی مغزی عبور کرده و آثار نوروپروتکتیو آن در چندین بیماری سیستم عصبی مورد تایید قرار گرفته است. هدف این پژوهش، ارزیابی فعالیت های محافظتی سیمواستاتین بر روی اختلالات حافظه و نکروز سلول های عصبی در هیپوکامپ موش صحرایی با قرار گرفتن در معرض الکل پس از تولد بود.

 نوزادان نر موش 27/5 گرم در کیلوگرم اتانول محلول در شیر خشک را از طریق گاواژ در روزهای 10-2 بعد از تولد دریافت کردند. هم چنین 10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم سیمواستاتین را به شکل زیر جلدی در روزهای 10-2 بعد از تولد دریافت کردند. اختلالات حافظه شناختی 36 روز پس از تولد از روش تشخیص شیء جدید ارزیابی شد و سپس میزان سلول های نکروز شده از طریق رنگ آمیزی نیسل بررسی شد.

 داده های رفتاری نشان داد که در گروه های تیمار شده با سیمواستاتین حافظه تشخیص شیء جدید نسبت به گروه اتانول افزایش یافته (01/0>P). بعلاوه در گروه اتانول افزایش مرگ سلولی در ناحیه CA1 هیپوکامپ مشاهده گردید که تیمار با سیمواستاتین کاهش معنی داری در میزان سلول های نکروتیک  نشان داد (01/0>P).

 این مطالعه نشان داد که سیمواستاتین اثر محافظتی بر نقایص عصبی مرتبط با الکل دارد،هرچند که تحقیقات بیش تر در آینده مورد نیاز است.