نسبت های ایزوتوپی Sr-Nd-Pb و زمین شیمی سنگ های پلوتونیک بی هنجاری (آنومالی) 21A، منطقه متالوژنی بافق (ایران مرکزی): شاهدی بر ماگماتیسم اواخر نئوپروتروزوییک

ناحیه بی هنجاری (آنومالی) 21A به عنوان بخشی از کانسارهای آهن- آپاتیت منطقه فلززایی (متالوژنی) آهن بافق بخشی از زون ایران مرکزی را شامل می شود که در این ناحیه طیفی از سنگ های آذرین، رسوبی و دگرگونی رخنمون دارند.  سنگ های آذرین این ناحیه منطقه با دارا بودن دامنه تغییرات محدود زمین شیمیایی عمدتا در محدوده مونزونیت تا مونزودیوریت قرار می گیرند که ماهیت کالک-آلکالن تا کالک-آلکالن پتاسیم بالا را از خود نشان می دهند. نمودار های بهنجار شده به گوشته اولیه و کندریت گویای غنی شدگی از LILE و LREE نسبت به HFSE و HREE و تهی شدگی از Nb-Ti-Ta است که دلالت بر این دارد که سنگ های ماگمایی مشتق شده از گوشته سنگ کره ای توسط فرایندهای فرورانش تغییر کرده اند. مقادیر اولیه 87Sr/86Sr و نیز نسبت های اولیه 143Nd/144Nd حاکی از ترکیبات عمده گوشته ای هستند. ترکیب ایزوتوپی سرب نمونه های منطقه شامل 32/20- 87/18= 206Pb/204Pb، 84/15-72/15= 207Pb/204Pb و 32/42-74/40=208Pb/204Pb می باشد. مدل سازی ایزوتوپی نمونه های پلوتونیک منطقه تاثیرپذیری کمتر از 4 درصد ذوب رسوبات صفحه فرورونده و نیز درجات مختلف مشارکت پوسته پایینی را از خود نشان می دهند. از این رو، ذوب بخشی درجه پایین یک گوشته زیرکمانی که توسط سیالات مشتق شده از رسوبات صفحه فرورونده متاسوماتیسم شده و واکنش با پوسته قاره ای طی صعود به سطوح بالاتر متحمل شده اند برای سنگ های بی هنجاری (آنومالی) 21A پیشنهاد می شود.