بررسی الگوی مدیریت دانش در نظام مراقبت های اولیه بهداشتی شهر تبریز در برنامه پیشگیری از خودکشی

مدیریت دانش شامل دسترسی به منابع، روش انتقال تجارب ارایه دهندگان خدمت، روش جمع بندی و تحلیل تجارب، تحلیل رویکرد ذخیره سازی و گزارش و رویکرد به اشتراک گذاری دانش تولید شده است. موفقیت در زمینه مدیریت دانش نیازمند ایجاد یک محیط جدید کاری می باشد که دانش و تجربه بتوانند به راحتی تسهیم شوند. مطالعه حاضر با هدف بررسی الگوی مدیریت دانش در نظام مراقبت های اولیه بهداشتی شهر تبریز در حیطه پیشگیری از خودکشی انجام گرفت.

این مطالعه یک پژوهش توصیفی و از نوع مقطعی بود که در سال 1401 انجام شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه ارایه دهندگان مراقبت های بهداشتی درمانی در برنامه پیشگیری از خودکشی در نظام مراقبت های اولیه بهداشتی شهر تبریز بودند. برای جمع آوری داده ها پرسشنامه دموگرافیکی براساس سن، شغل، جنسیت، تحصیل، سابقه کار و محل کار تهیه و همراه مقیاس اصلی پرسشنامه مدیریت دانش لاوسون استفاده شد. داده های حاصل در نرم افزار SPSS نسخه 21 وارد شد. برای گزارش داده ها از میانگین و شاخص پراکندگی استفاده شد. برای مقایسه گروه ها از آزمون T مستقل، کای اسکویر و ANOVA استفاده شد.

270 نفر پرسشنامه را تکمیل نمودند. بیشتر شرکت کنندگان با 47/3 درصد (124 نفر) مراقب سلامت و کمترین پزشکان خانواده 8 درصد (21 نفر) بودند. 9/9 درصد شرکت کنندگان مرد و 90/1 درصد آنها زن بودند. میانگین سنی شرکت کنندگان در این مطالعه 8/42 ±40 سال و میانگین سابقه کار 14/7±9/1 سال می باشد. نتایج این مطالعه نشان داد از دیدگاه ارایه دهندگان مراقبت های مرتبط با خودکشی مولفه‌های مختلف مدیریت دانش در نظام مراقبت های اولیه بهداشتی شهر تبریز در حدود 46/5 درصد بود. این درصد در بین مردان مورد مطالعه 52/5 و در بین زنان 45/9 درصد می باشد. در شاخص وضعیت مدیریت دانش، ارتباط معنی دار بین مرد و زن وجود داشت.

دانش و استفاده از فرآیند مدیریت دانش در حیطه برنامه پیشگیری از خودکشی در سطح پایین تر از متوسط قرار داشت. جهت کاربرد مدیریت دانش در نظام مراقبت های اولیه بهداشتی در برنامه پیشگیری از خودکشی لازم است که مدیریت دانش در رسالت، چشم انداز، برنامه های استراتژیک و فرآیندهای کاری این نظام به عنوان یک اصل مهم لحاظ شود.