بررسی شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در دندان پزشکان عمومی سطح شهر ایلام در سال 1399

دندان پزشکان به علت ویژگی های شغلی خود در معرض خطر بیشتری جهت ابتلا به اختلالات اسکلتی-عضلانی قرار دارند. هدف از مطالعه حاضر بررسی توزیع و شدت درد اسکلتی-عضلانی در نقاط مختلف بدن در بین دندان پزشکان عمومی شهر ایلام در سال 1399 است. مطالعه حاضر از نوع توصیفی-مقطعی است به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه نوردیک استفاده شد. دندان پزشکانی که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، شامل: دارا بودن حداقل 2 سال سابقه کار در حرفه دندان پزشکی عمومی و نداشتن مدرک تخصصی دندانپزشکی مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین اطلاعات دموگرافیک از طریق پرسشنامه خودگزارشی جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. آزمودنی ها شامل 33 مرد و 20 زن با میانگین سنی 36-26 سال و میانگین سابقه کاری 10-2 سال بودند. میزان فعالیت آنها 84/7 ساعت در روز و تعداد ویزیت 47/10 نفر بود و BMI آنها 13/23 گزارش شد. نتایج ارزیابی نمره ارزیابی سریع کل بدن (REBA) نشان داد که به ترتیب 4/43 درصد در محدوده ریسک بالا و تغییر در آینده نزدیک، 2/30 درصد در محدوده ریسک متوسط و نیاز به تغییر، 17 درصد از دندان پزشکان در محدوده ریسک بسیار بالا و سطح اقدامات اصلاحی سریعا نیاز به تغییر، 8/3 درصد در محدوده ریسک کم و احتمال نیاز به تغییر قرار داشتند. همچنین بیشترین فراوانی درد در 12 ماه گذشته مربوط به ناحیه گردن با 8/52 درصد بود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میزان شیوع و سطح ریسک بروز اختلالات اسکلتی-عضلانی در دندان پزشکان در سطح بالایی قرار دارد. به منظور کاهش میزان بروز اختلالات، انجام اقدامات اصلاحی هر چه سریعتر در آینده نزدیک ضروری به نظر می رسد.