تبیین مولفه های موثر بر اولویتهای کارکنان در ارتباط با نورپردازی طبیعی محیط های اداری به روش تحلیل فازی

بهبود کارآیی نورپردازی ساختمان های اداری به لحاظ مصرف انرژی با بکارگیری مطلوب از نور روز حاصل می شود، اما این امر مستلزم در نظر گرفتن مولفه هایی است که به شرایط روشنایی مناسب برای ساکنان منتهی می شوند. بنابراین تامین شرایط روشنایی طبیعی مطلوب در محیطهای اداری که بر اساس اولویتهای کارمندان شکل گرفته است، از ضرورتهای طراحی و ساخت می باشد. با وجود پژوهشهای بسیار در این زمینه، خلاء چارچوبی نظری که با نگاهی جامع بدست آمده باشد، مشهود بود. از این رو، هدف پژوهش حاضر دستیابی به مدلی جامع درارتباط با تمامی مولفه های موثر بر مطلوبیت شرایط نورپردازی طبیعی در محیطهای اداری است.

در ابتدا با روش فراتحلیل، مروری تحلیلی بر پژوهشهای پیشین در زمینه های مرتبط با به کارگیری روشنایی طبیعی در ساختمان های اداری انجام شد. سپس با بکارگیری آراء 15 نفر متخصص طراحی با سابقه و با روش تحلیل شبکه ای فازی، سعی شده متغیرها و مولفه های پیشنهادی اولویت بندی گردند.

یافته های این پژوهش در قالب مدلهای مفهومی و جداول مرتبط با وزن دهی تاثیر مولفه ها می باشد. ابتدا اولویتهای افراد در ساختار سه گانه اولویتهای ذهنی کارمندان نسبت به نورطبیعی و اولویتهای آنها در ارتباط با کارایی روشنایی مورد نیاز و تجهیزات کنترل روشنایی، دسته بندی شدند. همچنین مدلی از نحوه ارتباط و چگونگی تاثیرگزاری مولفه ها بر یکدیگر ارایه شد.

نتایج تحلیل فازی مولفه های بدست آمده از مطالعات یاد شده و مدل ارایه شده، نشان داد که متغیرهای سطوح مطلوب نور و آسایش بصری و خیرگی و مولفه های فاصله از پنجره و چشم انداز، میتوانند تاثیر بیشتری بر ایجاد شرایط مطلوب روشنایی داشته باشند.