تاثیر آموزش آرام سازی پیش رونده عضلانی به روش نمایش عملی بر افسردگی پرستاران در مواجهه با بیماران مبتلا به کووید-19 در بیمارستان های نظامی

با شروع پاندمی کووید-19 بروز مشکلات روانشناختی از جمله افسردگی در پرستاران افزایش یافت که انجام مداخلات سریع و موثر برای پیشگیری از عوارض آن ها ضروری به نظر می رسد.

این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش آرام سازی پیش رونده عضلانی به روش نمایش عملی بر افسردگی پرستاران در مواجهه با بیماران مبتلا به کووید-19 انجام شد.

مواد و روش ها:

 این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 1400 انجام شد. جامعه آماری پرستاران شاغل در بیمارستان های تابعه آجا شهر تهران بودند. 46 پرستار به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. در گروه آزمون تکنیک آرام سازی پیش رونده عضلانی به روش نمایش عملی آموزش داده شد و پرستاران تشویق به انجام آن شدند. برای گروه کنترل مداخله ای انجام نشد. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های مشخصات دموگرافیک پرستاران و قسمت افسردگی پرسشنامه داس 21 استفاده شد. داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه 21 و با استفاده از آزمون های دقیق فیشر، کای اسکویر، تی مستقل و تی زوجی تحلیل شدند.

یافته ها:

 بین دو گروه آزمون و کنترل از نظر مشخصات دموگرافیک تفاوت معنی داری وجود نداشت (0/05<P). افسردگی در پرستاران قبل از مداخله در گروه آزمون و کنترل به ترتیب 13.65±3.19 و14.08±2.69  بود که تفاوت آماری معنی نداری نداشتند (0/621=P)؛ در حالی که بعد از مداخله به ترتیب به 9.95±2.36  و 13.95±2.73  رسید (0/001P<). در گروه آزمون میزان افسردگی پرستاران در مرحله پس آزمون به صورت معنی داری کاهش یافت (0/001P<)، ولی در گروه کنترل تغییر معنی داری دیده نشد (0/479=P).

نتیجه گیری: 

با توجه به اثربخشی آموزش آرام سازی پیش رونده عضلانی به روش نمایش عملی بر کاهش افسردگی پرستاران در مواجهه با بیماران مبتلا به کووید-19، پیشنهاد می گردد برای پرستاران اجرا شده و خود آن ها نیز تشویق به این کار شوند.