بررسی تاثیر جهانی شدن جرم بر سیاست جنایی تقنینی ایران در قلمرو قاچاق مواد مخدر

 هرچند در دهه 1960 گسترش اعتیاد و فشار جامعه ایران و مراجع بین‌المللی موجب گردید تا قانون‌گذار، سیاست تقنینی شدیدی را در مقابله با قاچاق مواد مخدر اتخاذ نماید. لیکن، مقنن در سیاست جنایی خود، رویکرد مشخصی نداشته و خواسته یا ناخواسته با جرم انگاری و تعیین مجازات نامناسب، عملا سیاست ناهماهنگ را در پیش‌گرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر جهانی‌شدن جرم بر سیاست جنایی تقنینی ایران در قلمرو قاچاق مواد مخدر است.

 پژوهش حاضر ازلحاظ هدف، کاربردی و ازنظر شیوه نگارش، توصیفی-تحلیلی است. اطلاعات موردنظر از طریق مطالعه کتابخانه‌ای با مراجعه به منابع علمی دانشگاهی و پایگاه‌های اینترنتی جمع‌آوری شد.

یافته‌ها:

 یافته‌های تحقیق حاکی است که اولین جرم انگاری مواد مخدر با تعیین جزای نقدی از سال 1289 آغاز شد؛ که به دلیل ناکارآمدی آن، در سال 1338 مجازات اعدام در جرم انگاری مواد مخدر تعیین شد. متعاقب آن، ناهماهنگی سیاست تقنینی باسیاست قضایی و اقدامات پلیسی و امنیتی، موجب شد قانون مبارزه با مواد مخدر در سال 3/8/1367 تصویب گردد. لیکن، عدم کارآمدی مجازت در نظر گرفته در این قانون به‌خصوص (اعدام) با شرایط جهانی و داخلی منجر به انجام اصلاحاتی در آن طی 1376 و 1389 گردید. سرانجام مقنن تحت تاثیر جهانی‌شدن قاچاق مواد مخدر در تاریخ 12/7/1396 ماده‌واحده‌ای به‌منظور اعمال نرمش و کاهش مجازات اعدام به قانون مذکور الحاق نمود.

 نتایج حاکی است قانون‌گذار طی این سال‌ها درزمینه مواد مخدر رویکرد هدفمندی نداشته و به دلیل عدم توجه به مقوله جهانی‌شدن قاچاق مواد مخدر، به سیاست تقنینی موردقبول جامعه جهانی و داخلی دست نیافته است.