اصول و روش های تربیت نمازی فرزندان در سنین هفت تا چهارده سالگی

تربیت اساس و پایه سعادت و رستگاری انسان است تا جایی‌که حتی خوشبختی جوامع و ملت‌ها به نوع تربیت افراد آن بستگی دارد. تربیت‌ دینی یکی از ساحت‌های مهم تربیت انسان است، که مهم‌ترین بخش آن تربیت ‌عبادی است. از بین اعمال عبادی نیز، نماز از اهمیت والایی برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف ارایه اصول و روش‌های تربیت‌ نمازی فرزندان در سنین هفت ‌تا چهارده‌ سالگی انجام یافته است. در این پژوهش که از روش توصیفی تحلیلی استفاده شده، شیوه تحلیل داده‌ها به‌صورت کیفی است. در مجموع هفت اصل و هفده روش ارایه شد و اصول تربیت‌ نمازی به‌دست آمده عبارت بودند از: اصل ایجاد و تقویت بینش، اصل ایجاد و تقویت گرایش، اصل تقویت محبت به خداوند، اصل کرامت‌پروری، اصل اعتدال، اصل استمرار، اصل تسهیل. همچنین روش‌های تربیت‌ نمازی به‌دست‌آمده عبارت بودند از: روش آموزش نماز، روش آموزش آثار و برکات نماز، روش ایجاد تصویر صحیح از نماز، روش هنر‌گرایی، روش مشاهده‌ای، روش الگودهی، روش فضاسازی معنوی، روش انتخاب دوستان مناسب، روش ارتباط دادن کودکان با مکان‌های مذهبی، روش یادآوری نعمت‌های الهی، روش محبت و مهرورزی، روش تشویق، روش تکلیف به حد وسع، روش تکرار و تلقین، روش عادت دادن، روش فریضه‌سازی، روش تدریج.