وراثت مقاومت سفیدبالک گلخانه Trialeurodes vaporariorum به ایمیداکلوپرید و کلرپایریفوس

وراثت مقاومت سفیدبالک گلخانه، Trialeurodes vaporariorum Westwood (Hemiptera: Aleyrodidae)، به دو ترکیب ایمیداکلوپرید و کلرپایریفوس مورد مطالعه قرار گرفت. در این پژوهش، از جمعیت فیلستان ورامین (FL) به عنوان والد مقاوم و از جمعیت فردیس کرج (FR) به عنوان والد حساس استفاده شد. مقدار مقاومت جمعیت فیلستان به ایمیداکلوپرید و کلرپایریفوس به ترتیب حدودا 62/13 و 91/14 برابر بود. عدم وجود اختلاف معنی دار در LC50 کلرپایریفوس روی تلاقی های F1 (R♂×S♀) و Fʹ1 (R♀×S♂)  نشان داد که مقاومت T. vaporariorum از نوع اتوزومی (غیرجنسی) است. همچنین، میزان فاکتور غالبیت بیانگر این بود که مقاومت سفیدبالک گلخانه به کلرپایریفوس به شکل مغلوب ناقص به ارث می رسد. از طرف دیگر، با استفاده از منحنی غلظت-پاسخ مورد انتظار نسل F2 با نسل های حاصل از تلاقی، مشخص شد که تعداد ژن های دخیل در مقاومت T. vaporariorum به کلرپایریفوس بیش از یک ژن می باشد. داده های حاصل از زیست سنجی ایمیداکلوپرید نشان داد که مقاومت  سفید بالک گلخانه نسبت به این ترکیب از نوع اتوزومی است و به صورت غالب ناقص به ارث می رسد. همچنین، مقاومت سفید بالک گلخانه به ایمیداکلوپرید نیز از نوع چند ژنی می باشد. با توجه به نتایج بدست آمده در این پژوهش، می توان با استفاده صحیح، به موقع، تناوبی و مخلوط حشره کش ها، مانع از گسترش سریع مقاومت جمعیت های T. vaporariorum شد.