ارائه الگویی از اثر معیارهای گزارش حسابرسی و ویژگی های شرکتی بر تاخیر در گزارش حسابرسی با توجه به معادلات ساختاری

کارآیی گزارش گری مالی به عنوان یکی از ویژگی های مهم در کیفیت گزارش گری سالیانه محسوب می شود. کارآیی گزارش گری مالی معمولا در به موقع بودن اطلاعات که از اجزای ویژگی کیفی اطلاعات است، مستتر می شود. با افزایش تاخیر، مفید بودن اطلاعات افشا شده توسط شرکت ها کاهش می یابد. هدف تحقیق حاضر ارایه الگویی از اثر معیارهای گزارش حسابرسی و ویژگی های شرکتی بر تاخیر در گزارش حسابرسی با توجه به معادلات ساختاری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. متغیر مستقل این پژوهش معیارهای گزارش حسابرسی و ویژگی های شرکتی و متغیر وابسته تاخیر در گزارش حسابرسی می باشد. روش پژوهش از نوع پژوهش های کاربردی و همبستگی است. داده ها مربوط به 148 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1390 الی 1397 و با استفاده از نرم افزار استاتا نسخه 12، اس پی اس اس و اسمارت پی ال اس تجزیه و تحلیل شده است. روش گردآوری داده ها از نرم افزار رهاورد نوین می باشد و همچنین فرضیه ها نیز بر اساس آزمون رگرسیون خطی چند متغیره، معادلات ساختاری مورد آزمون قرار گرفته اند. بر اساس نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها، بیانگر این امر بوده که معیارهای گزارش حسابرسی (اظهارنظر حسابرس، تاخیر در گزارش حسابرسی سال قبل، ریسک گزارشدهی و استقلال حسابرس) بر تاخیر در گزارش حسابرسی تاثیر معناداری دارد، و همچنین ویژگی های شرکتی (درماندگی مالی ، اندازه شرکت ، خبرهای خوب-بد، کیفیت افشا و شاخص سهام شناور) بر تاخیر در گزارش حسابرسی تاثیر معناداری دارد.