شناسایی و ارزیابی ریسک خطرات موجود در منازل شهر یزد برای کودکان زیر 7 سال

حوادث خانگی به معنای سوانحی است که در خانه یا محیط اطراف آن روی می دهد و دلیل اصلی مرگ و میر و معلولیت افراد بخصوص کودکان می باشد. ارزیابی ریسک یک روش سازمان یافته جهت شناسایی، پیش بینی و تقلیل ریسک به یک سطح قابل قبول است. بنابراین هدف ما در این مطالعه، شناسایی و ارزیابی خطرات خانگی موجود در منازل شهر یزد برای کودکان زیر 7 سال می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، تعداد 322 خانوار یزدی به روش خوشه ای از مناطق مختلف شهر انتخاب شدند. داده های مورد نظر با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته که روایی و پایایی آن توسط متخصصین سنجیده شد، جمع آوری شد (764/0=α). پس از تکمیل پرسشنامه ها، اطلاعات جمع آوری شده در نرم افزار SPSS نسخه 20 وارد شده و با در نظر گرفتن سطح اطمینان 95 درصد آزمون های توصیفی، ANOVA و T-TEST مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

بیشترین جراحات ایجاد شده توسط خطرات به ترتیب بریدگی، شکستگی/در رفتگی و کوفتگی با فراوانی 17درصد، 8/14 درصد و 6/9 است. بیشترین کد ارزیابی ریسک متعلق به ریسک های جزیی با فراوانی 76/39 درصد می باشد و کمترین فراوانی برای ریسک های بحرانی (17/3 درصد) می باشد. بین اکثر خطرات موجود در منازل با مناطق شهر یزد و نوع ساختمان ارتباط معنی داری وجود داشت (p-value<0.05).

نتیجه گیری:

 یافته های پژوهش حاضر اهمیت ارزیابی ریسک به روش کد ارزیابی ریسک را نشان می دهد که با استفاده از آن می توان به شناسایی و تعیین ریسک نسبی خطرات برای هر بخش منزل پرداخت و براساس اولویت به ارایه راه کارهای پیشگیری کننده و تدوین دستورالعمل های تخصصی ایمنی اقدام نمود. همچنین با استفاده از آموزش و سیاست گذاری های مناسب برای نظارت بر رعایت و اجرای کامل الزامات قانونی در ساختمان سازی حوادث خانگی و عوارض ناشی از آن را کاهش داده و سبب ارتقای فرهنگ ایمنی و کیفیت زندگی خانواده ها شد.