تاثیر یک دوره تمرینات اختصاصی بر متغیرهای فشار کف پایی در افراد مبتلا به کمردرد مزمن طی راه رفتن

پیش زمینه و هدف:

کمردرد به دردی که در ناحیه کمر یا خاجی ستون فقرات احساس شود اطلاق می گردد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات اختصاصی مبتنی بر الگوی حرکتی بر متغیرهای فشار کف پایی در افراد مبتلا به کمردرد مزمن طی راه رفتن بود.

پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. افراد مورد مطالعه که از مراجعین به مرکز سلامت و تندرستی دانشگاه محقق اردبیلی انتخاب شده بودند، به طور تصادفی 10 نفر دارای کمردرد مزمن (گروه تجربی) و 10 نفر کمردرد (گروه کنترل) تقسیم شدند. افراد گروه تجربی شش هفته تمرینات الگوی حرکتی را انجام دادند ولی گروه کنترل در این مدت شش هفته ای تمرینی انجام ندادند. مقادیر فشار کف پایی طی پیش آزمون و پس آزمون توسط دستگاه فوت اسکن (نرخ نمونه برداری: 300 هرتز) ثبت شد. آزمون آماری آنالیز واریانس دو سویه جهت تحلیل آماری داده ها استفاده شد. تمام تحلیل ها در سطح معنی داری 05/0 و با استفاده از نرم افزار اس.پی.اس.اس (SPSS) نسخه 22 انجام پذیرفت.

یافته ها:

 نتایج نشان داد اوج مولفه عمودی در مرحله برخورد پاشنه (009/0=p) و نرخ بارگذاری عمودی (013/0=p) در گروه تجربی در پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون کمتر بود. مقایسه جفتی نشان داد، اوج نیرو در استخوان کف پایی دوم در گروه تجربی در پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون کمتر بود (018/0=p).

بحث و نتیجه گیری:

 نتایج نشان داد، اوج نیروی عمودی در مرحله برخورد پاشنه و نرخ بارگذاری عمودی پس از مداخله در بیماران مبتلا به کمردرد کاهش یافت. این امر می تواند نقش موثر تمرینات الگوی حرکتی در بیماران مبتلا به کمردرد را به خوبی نشان دهد.