اثر استفاده از کفش چابکی بر کینتیک دویدن در افراد با زانوی پرانتزی قبل و بعد از پروتکل خستگی

پیش زمینه و هدف:

زانوی پرانتزی یکی از رایج ترین آسیب های اندام تحتانی است که این عارضه به وسیله ی ایجاد گشتاور داخلی بر روی مچ پا و مفصل پا، بر کنترل وضعیت اثر می گذارد. عارضه زانوی پرانتزی با تغییر بیومکانیک اندام تحتانی در طی راه رفتن و دویدن همراه است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر استفاده از کفش چابکی بر کنیتیک دویدن در افراد با زانوی پرانتزی قبل و بعد از پروتکل خستگی بود.

این تحقیق از نوع موردی-شاهد بود. در این مطالعه 14 نفر مرد دارای زانوی پرانتزی و 15 فرد سالم در دامنه سنی 20 تا 30 سال در این پژوهش شرکت نمودند. با استفاده از صفحه نیرو برتک، نیروهای عکس العمل زمین هنگام دویدن قبل و بعد پروتکل خستگی اندازه گیری شد. نرمال بودن توزیع داده ها با استفاده از آزمون شپیروویلک مورد تایید قرار گرفت. از آزمون واریانس دوسویه با اندازه های تکراری جهت مقایسه داده ها و تمام تحلیل ها در سطح معنی داری 05/0 و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 انجام پذیرفت.

یافته ها:

 در هر دو گروه، مقادیرfxtoطی پیش آزمون بزرگ تر از پس آزمون بود (000/0p=). همچنین مقادیر fyhc در پیش آزمون بزرگ تر از پس آزمون بود (000/0p=). بعلاوه، مقادیرfypo  در پیش آزمون بزرگ تر از پس آزمون بود (000/0p=).

بحث و نتیجه گیری:

 به طورکلی، مکانیک دویدن در افراد دارای زانوی پرانتزی در مقایسه با افراد سالم قبل و بعد از پروتکل خستگی هنگام استفاده از کفش چابکی مشابه بود.