اسفنج آلژینات/ژلاتین بسیار متخلخل برای هموستاز خونریزی شدید فمورال موش بزرگ صحرایی

پیش زمینه و هدف:

 کنترل خونریزی گسترده ناشی از تصادفات یا میدان های جنگ یکی از مهم ترین چالش های موجود در آسیب های اضطراری است. پژوهش جاری باهدف بررسی عملکرد بندآورندگی ابرجاذب های آلژینات، ژلاتین و آلژینات-ژلاتین به منظور رفع چالش های فوق الذکر طراحی گردید.

در این مطالعه تجربی، ابرجاذب ها به کمک کراس لینک شدن با کلسیم کلرید و سپس خشک شدن انجمادی تهیه شدند. خواص فیزیکی ابرجاذب های سنتز شده به ترتیب با استفاده از آنالیز میکروسکوپ الکترونی روبشی و تست های درصد تخلخل و نسبت تورم موردبررسی قرار گرفت. سازگاری سلولی ابرجاذب ها با استفاده از تست MTT ارزیابی گردید. عملکرد بندآورندگی برون تنی ابرجاذب ها با استفاده از تست های همولیز، شاخص انعقاد خون، چسبندگی گلبول های قرمز و پلاکت بررسی شد. سپس تست درون تنی جراحی رگ فمورال موش های صحرایی باهدف بررسی بازده بندآورندگی انجام گرفت.

یافته ها:

 نتایج تست های عملکرد بندآورندگی برون تنی نشان داد که اسفنج های سنتز شده بندآورندگی بهتری نسبت به نمونه های تجاری دارند. نتایج تست سمیت سلولی نشان داد که ابرجاذب های آلژینات، ژلاتین و آلژینات-ژلاتین کاملا غیر سمی بوده و به دلیل دارا بودن درصد زنده مانی بزرگ تر از 89 درصد، سازگاری سلولی قابل توجهی دارند. درنهایت پس از انجام تست بندآورندگی درون تنی مشخص شد که ابرجاذب های سنتز شده عملکرد بهتری در کنترل خونریزی و کاهش زمان انعقاد نسبت به نمونه های تجاری دارند، به طوری که مقدار خون ازدست رفته و زمان انعقاد برای ابرجاذب بهینه آلژینات-ژلاتین 71/1 و 96/1 برابر نسبت به کیتوسل 37/1 و 55/1 برابر نسبت به ژلیتا کاهش یافت.

بحث و نتیجه گیری:

 با توجه به نتایج پژوهش جاری می توان نتیجه گیری کرد که ابرجاذب بهینه آلژینات-ژلاتین عملکرد بندآورندگی برون تنی و درون تنی قابل توجهی دارد. این نتایج نشان دهنده پتانسیل بالقوه این ابرجاذب برای ورود به مرحله مطالعات بالینی است.