طراحی چارچوبی برای بکارگیری هوشمندی کسب و کار جهت بهبود ارتباط دانشگاه و صنعت

هدف پژوهش حاضر شناسایی ابعاد (لایه‎ها) چارچوبی برای بکارگیری هوشمندی کسب و کار جهت بهبود ارتباط بین دانشگاه و صنعت می باشد. روش پژوهش با توجه به هدف آن، کاربردی و از حیث شیوه اجرا، کیفی، از نوع توصیفی و تحلیل مضمون می باشد. برای گردآوری اطلاعات از روش دلفی فازی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل 12 نفر از استادان و متخصصان حوزه ارتباط با صنعت به روش دردسترس انتخاب و مصاحبه با آن ها انجام شد. با توجه به تحلیلی که از روش تحلیل مضمون جهت شناسایی لایه‎های بکارگیری هوشمندی کسب و کار جهت بهبود ارتباط بین دانشگاه و صنعت به اجرا در آمده است، 7 بعد و 57 شاخص شناسایی و تایید شده است. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارMAXQDA 2018، انجام گرفت. نتایج نشان داد که ابعاد بکارگیری هوشمندی کسب و کار جهت بهبود ارتباط بین دانشگاه و صنعت شامل لایه اول/آماده سازی محیط، لایه دوم/جمع آوری داده ها، لایه سوم/ ETL)  (استخراج انتقال بارگذاری داده ها، لایه چهارم/ انباره سازی داده ها، لایه پنجم/ (UI) واسط کاربر، مدیریت فراداده و مدیریت تغییر می باشد.