ابعاد سرشت و منش پیش بینی کننده بزهکاری در کودکان و نوجوانان

زمینه و هدف:

  نوجوانی یک دوره رشد حیاتی است که با در نظر گرفتن کمیت و شدت تغییرات مرتبط (به عنوان مثال، بیولوژیکی و روان شناختی) ممکن است به خودی خود زمینه را برای بزهکاری فرد ایجاد کند. این پژوهش با هدف بررسی نقش ابعاد سرشت و منش پیش بینی کننده بزهکاری در کودکان و نوجوانان انجام شد.

این پژوهش، مطالعه ای پیمایشی و از نوع همبستگی است. نمونه های پژوهش شامل 400 نفر از دانش آموزان پسر دبیرستان های شهرستان خرم آباد هستند که به صورت تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه ابعاد سرشت و منش کلونینجر (1994)، پرسش نامه بزهکاری نوجوانان و جوانان سهامی و همکاران (1395) استفاده شد. به منظور تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. داده ها با استفاده از نسخه 26 نرم افزار  SPSSتحلیل شدند. 

نتایج ضریب همبستگی نشان داد که بین ابعاد سرشت و منش با بزهکاری نوجوانان رابطه وجود دارد (001/0≥P). بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون، نوجویی، آسیب پرهیزی و خودفراروی به طور معناداری پیش بینی کننده نگرش مثبت به بزهکاری دانش آموزان بودند (05/0≥P).

ویژگی های شخصیتی به عنوان یک عامل خطر برای گرایش نوجوانان به بزهکاری می توانند محسوب شوند. لزوم مطالعات بیشتر در راستای بررسی کنش عوامل شخصیتی، خانوادگی، اجتماعی و فرهنگی در بروز رفتارهای بزهکارانه جهت سبب شناسی نظام مند بزهکاری برای طراحی مداخلات پیشگیرانه و درمانی کارآمد مورد بحث قرار گرفت.